Opa geloofde niet in het verhaal van de zondvloed. Dat de hele aarde ooit eens onder water zou hebben gestaan. Zoveel water was er domweg niet. Kijk, demonstreerde hij, er is nu geen wolkje aan de lucht. Dus al het water bevindt zich op dit moment op aarde. En staan wij nu onder water? Van zoveel wijsheid had ik niet terug. Maar toch had ik moeite met zijn ideeën. Die gedweeë onderworpenheid aan het klimaat, die zinde mij allerminst. Die leek me niet van deze tijd.
En toen hoorde ik van de moderne mens. Die volgde de waterstromen niet, die controleerde ze. Ik heb opa er alles van verteld - hem uitgelegd dat dat eindeloze getrek nergens meer voor nodig was. Bij de moderne mens kon je gewoon op je plek blijven. Als er te veel water was, dan damden ze dat af, of dan pompten ze dat weg. En mocht er te weinig water zijn, dan hadden ze reservoirs. Zo was het altijd prima toeven. Dus ik zei mijn familie gedag en vertrok naar Europa. Opa wenste mij succes. Jeugdige naïviteit kon alleen door ervaring genezen, zo meende hij. Hij verwachtte mij spoedig terug te zien.
Ik vond mijn heil in Praag. Kreeg een eigen plek met een huis om in te wonen. Een buitenplaatsje om op rond te banjeren. En een groot bad voor verkoeling op warme dagen. Hier had ik alles wat ik nodig had. Zelfs mijn eten werd thuis bezorgd. Ja dit was mijn plek, en deze plek was van mij alleen. Om daar geen misverstanden over te laten ontstaan, liet ik een muur rond mijn terrein optrekken met een hek daar bovenop. Knappe jongen die mij hier nog weg kreeg.
En toen kwamen de regens. Honderden millimeters stortten naar beneden. De dammen hielden het niet. De pompen trokken het niet. Mijn paradijs stroomde onder en ontkomen kon ik niet - de hekken stonden in de weg. Eén lange dag heb ik het nog uitgehouden, zwemmend, met alleen mijn slurf boven water. Toen kwam Noach in zijn bootje mij redden van de verdrinkingsdood. Met een welgemikt schot tussen mijn ogen hielp hij mij naar de eeuwige grasvlakten. Daar trof ik grootvader weer. Hij heette mij lachend welkom en vroeg mij honderduit over de moderne mens. Over hoe die de waterstromen controleert.
