Als we de batavierencommissie mogen geloven wordt de grootste studentenloop van Nederland nog specialer dan anders. Er is keihard gewerkt aan een lustrumboek, dat in duizendtallen van de pers is gerold. Het is de bedoeling dat elke deelnemer een boek ontvangt na afloop of bij aanvang van de race op 27 april.
Enkele bekende Nederlanders, toen nog enthousiaste batalopers, worden er in aan het woord gelaten. Zoals Ellen van Langen, Batavier in 1985 en 1986. De winares van Olympisch goud noemt de Batavierenrace een 'voorproefje op het gevoel van een paar jaar later in Barcelona'. Een jaar voor Van Langen's vuurdoop was Marti ten Kate ook van de partij. Wat hij zich met name herinnert is 'de dichte spoorboom', waardoor hij tot zijn ongenoegen een hele lange minuut moest wachten. 'Die Duitser was toen weer heel dicht bijgekomen, maar gelukkig was ik goed uitgerust'. En zo staan er meer grappige anecdotes en grappen.
Emiel Kerckhoffs, voorzitter stichtingsbestuur en organisator van de eerste Batavierenrace in 1973, heeft bijzondere herinneringen aan de eerste races. In het lustrumboek vertelt hij over de oliecrisis in november 1973, die bijna een streep haalde door de race van 1974. 'Niemand wist toen hoe lang de crisis zou gaan duren. De toenmalige organisatiecommissie nam het zekere voor het onzekere en begon te werken aan een opzet van de Bata waarbij alle wisselpunten op fietsafstand van elkaar lagen en alle restarts weer op het Sportcentrum in Nijmegen zouden plaatsvinden.' Want in die tijd was benzine op de bon. Uiteindelijk was de alternatieve route niet nodig, maar, zo vertelt Kerckhoffs, het scheelde niet veel.
Bijzonder is Kerckhoffs aankondiging voor de eerste Batarace van Nijmegen naar Twente. Op de eerste pagina van het lustrumboek schrijft hij: 'Het is onze hoop, dat alle deelnemers door hun geestdrift deze 'monsterrace' tot een waar succes voor zichzelf en de organisatie maken'. Dat succes kwam, zag en overwon. Dertig jaar lang, minus één. Leuk collectors item met vlotte teksten en vele foto's.
