Nog één nachtje slapen en de Amsterdamse natuurkundehoogleraar Ad Lagendijk begint zijn tweede academische leven in Twente. In het laatste nummer van UvA-blad Folia lucht hij vlak voor zijn geruchtmakende vertrek nog één keer zijn hart. 'Je hebt hier net over de gang gelopen, langs die stinkende wc', zegt Lagendijk tegen de Folia-journailist. 'De stront loopt daar letterlijk over de vloer. Als een Amerikaanse gast hier komt, dan moet ik hem zo-zo-zo door het gebouw heen leiden.' Plannen voor verbetering van de deplorabele toestand van zijn onderzoeksfaciliteiten waren er wel, maar daar wilde Lagendijk niet meer op wachten. 'Ik zag een toekomst waarbij dit gebouw de komende veertien jaar mijn plek zou zijn, met overal bouwvakkers en buizen. En wij als experimenteel natuurkundigen zouden als enigen overblijven. Dat wordt mijn wetenschappelijke dood! Nu is er een internationaal panel geweest dat mijn werk heeft beoordeeld: excellent en op de eerste plaats. Als ik twee jaar in de asbest zit, dan eindig ik ergens bij good. Dan is het met de groep gebeurd. Ik kreeg er nachtmerries van. Ik denk dat als de UvA niet oplet, dat ze dan later zullen zeggen dat de huidige bestuurders gestopt hebben wat de wereldberoemde Nobelprijswinnaar Van der Waals twee eeuwen geleden gestart is. Het is echt bloedlink.'
Aan de TU Delft worden de ondersteunende diensten gesnoeid
Oud-wereldkampioen schaatsen Harm Kuipers is al een tijdje hoogleraar bewegingswetenschappen aan de Universiteit Maastricht. Olympische roem was voor hem niet weggelegd, omdat hij - toch kanshebber op eremetaal - de Olympische Spelen van Saporro aan zich voorbij liet gaan om zijn studievertraging te beperken. 'Het is een verkeerde beslissing geweest' bekent Kuipers nu in Observant. Maar ja, 'een jaar studie-uitstel kostte een heleboel geld. Ik had 500 gulden op mijn spaarbankboekje. Tegenwoordig kun je als schaatser een aardige spaarcent opbouwen, maar toen kostte het alleen maar geld.' Kuipers reisde dit jaar wel af naar de Olympics, maar dan alsdopingcontroleur. Als lid van de medische commissie van de ISU controleerde hij in Salt Lake City het bloed van 150 schaatsers met behulp van een mede door hemzelf ontwikkeld systeem.
Ski's en snowboards kunnen binnenkort worden uitgerust met een elektronische rem. Het remsysteem voor sneeuwsnelheidsduivels is ontwikkeld door een Amerikaans researchlab in New Hempshire, meldt het Technisch Weekblad. Het werkt als volgt: twee draden in het glijvlak van de ski worden aangesloten op een drievoltsbatterij. De ene draadkant is positief en de andere negatief geladen. De draadeinden van de beide kanten wisselen elkaar elke paar millimeter af over de gehele lengte van het glijoppervlak. Als de positief geladen punten van dat oppervlak de sneeuw raken ontstaat op die plaatsen een negatieve inductie op de sneeuw (en de negatieve draad doet het omgekeerde). Omdat de tegengestelde ladingen elkaar aantrekken, komt de ski of het board dichter tegen de sneeuw aan, wordt de wrijving hoger en ontstaat het remeffect. Toepassing van hetzelfde principe in schoenen en autobanden is de volgende stap.
