Nog twee weken en dan gaat ze met de vut. Net voor haar zestigste verlaat Fenny Brouwer de UT, waar zij - formeel in dienst van schoonmaakbedrijf ISS - twaalf jaar lang dagelijks tussen tussen twee werkplekken pendelde. 's Ochtends van zeven tot tien kreeg een deel van het CT-gebouw een beurt en 's middags van vier tot een uur of zes, half zeven werd het Medisch Centrum op hoogglans gebracht. En met name dat laatste deel van haar werk zal ze straks missen.
'Het was extra zwaar, maar ook extra leuk. Heel anders dan het gewone kantorenwerk. Alles moet veel schoner en hygiënischer. Je kunt er niks een dag overslaan. Ik werk hier net als thuis: heel precies.' Van een MC-assistente krijgt Fenny koffie en een stoel aangeboden, zodat ze rustig haar verhaal kan doen. Het personeel - zo krijgen we toegefluisterd - draagt haar op handen en gunt haar de publiciteit van harte. 'Het is hier een hele gezellige club. Dat maakt het extra leuk. Ik heb hier echt een werkplekje voor mezelf. Ze laten van alles aan je over, maar zien ondertussen heus wel of alles goed schoon is.'
En schoon is het, zo bleek bij diverse externe controles: Fenny's werk haalde de hoogst mogelijke cijfers op de beoordelingslijsten van de inspecteurs. 'Maar daar word ik niet anders van hoor. Ik doe het werk niet voor de controles, maar voor de mensen hier.'
Die mensen zal ze missen als vutter, maar vervelen zal ze zich thuis zeker niet: 'Ik hou van fietsen, handwerken, tuinieren, lezen en erop uit gaan met m'n man. Mijn kinderen denken al dat ik mooi bij hen kan komen oppassen, maar dat kunnen ze vergeten. Af en toe kan natuurlijk wel, maar ik wil wel een beetje vrijheid houden. Het lijkt me heerlijk om straks niets te moeten.'
