Mensenrechtenorganisaties bekritiseren de manier waarop de krijgsgevangen Al-Queda-strijders worden behandeld. "Terroristen denken dat hun doel alle middelen heiligt. In de strijd tegen de terreur mag die logica niet worden overgenomen. Mensenrechten mogen niet worden geschonden, voor welk doel dan ook." Kortom, ook Al-Queda-strijders mogen niet worden mishandeld. Dat klinkt aardig, maar het achterliggende rechtvaardigheidsbeginsel klopt alleen wanneer mensenrechten werkelijk universeel zijn. En dat zijn ze niet. Het universum van onze mensenrechten reikt niet verder dan de westerse wereld. Bijgevolg is enige nuance op z'n plaats. Al-Queda-strijders mogen niet worden mishandeld onder westers recht.
Vanuit het vergeldingsmotief is het begrijpelijk dat de Amerikanen graag zelf de berechting van de Al-Queda-strijders ter hand nemen. Maar vanuit de effectiviteit van de rechtspraak bezien is dat uiterst onverstandig. Een foutje is zo gemaakt. Door de baarden van de gevangenen op Guantanamo af te scheren, of door varkensvlees in hun rantsoenen te verwerken, uit onachtzaamheid of uit plagerij, worden niet de misdaden van de strijders bestraft, maar hun geloof. Dan ontaardt de oorlog tegen het terrorisme alsnog in een oorlog tegen de islam. Dan worden de moordenaars verheven tot martelaars. En dan krijgt Bin Laden alsnog gelijk, dan is Amerika een imperialistische mogendheid. (Dat is het ook wel, maar dit is niet de handigste gelegenheid om dat te demonstreren.)
Verstandiger zou het zijn de gevangenen over te dragen aan een Arabische rechtbank. De Arabische landen steunden massaal de strijd tegen het terrorisme, dus aan bereidheid tot berechting mag het hen niet ontbreken. Hoe die berechting er uit zal zien laat zich raden. Mensenrechtenorganisaties zullen bezorgd zijn. Er zal zo af en toe een hoofd kunnen rollen, een ledemaat worden afgehakt. Maar dat is het me wel waard. Graag zie ik de gestraften eindeloos Koranteksten opdreunen. En dan niet die paar uit hun verband gerukte zinnetjes waarop ze hun misdaden hebben gebaseerd, maar die talrijke ellenlange passages waaraan de islam de titel "godsdienst van de vrede" heeft te danken.
