Volgens ingewijden staat het inderdaad vast dat het campusnet vanwege zijn hoge kwaliteit en snelheid (100 megabit, full duplex, switched) internationaal een grote aantrekkingskracht uitoefent op lieden die er hun hobby of beroep van maken om commerciële software, audio-cd's, films en dvd's te kraken en te verspreiden. Waarbij een onderscheid bestaat tussen de relatief onschuldige (maar ook illegale) 'thuisgebruiker' en de georganiseerde crimineel, die de gekraakte pakketten bewerkt tot nieuwe producten, die hij voor een fractie van de winkelwaarde in zo groot mogelijke oplages op de zwarte markt brengt.
Het rechercheonderzoek op de campus en in Utrecht richt zich duidelijk op het oprollen van een grootschalig crimineel netwerk. De verdachte oud-campusbewoners (volgens de UT-voorlichter pas afgestudeerde UT-studenten) zouden zich onder meer hebben geleend voor het - middels 'thuiswerk' op de campus - persklaar maken van gekraakte software, cd's, dvd's en films. Vervolgens moeten de opgemaakte bestanden fabrieksklaar aan de Utrechtse opdrachtgevers zijn geleverd, waarna - waarschijnlijk in het buitenland - de persing van de oplage volgde. Onder de naam crazybytes vonden de kopieën hun weg naar afnemers op de zwarte markt.
Navraag onder doorgewinterde campusnetgebruikers leert, dat ronselaars van criminele organisaties onder meer via het chatmedium Internet Relay Chat met grote regelmaat studenten benaderen om, tegen betaling in natura (software en hardware), hun pc ter beschikking te stellen voor het doorsluizen van illegale digitale waar. Ziet de ronselaar in de chatroom dat hij met een gebruiker van het gewilde UT-net te maken heeft, dan gooit hij zijn netten uit. Enkele aanbiedingen per dag, van wervers uit diverse windstreken, vormen geen uitzondering.
Vervolgens heeft de campusbewoner drie mogelijkheden: afwijzen, afzeiken (de aanbieder uit de tent lokken en de chat-dialoog als waarschuwing publiceren op het campusnet) of bezwijken voor het aanbod, met alle gevolgen van dien.
Verdergaande maatregelen die misbruik van het campusnet tegengaan zijn volgens Van Emous nauwelijks te nemen. 'Dan zou je het dataverkeer op inhoud moeten gaan controleren, terwijl het in 99% van de gevallen goed gaat. Dat moet je niet willen. Dat er wel eens iemand is die de ruimte van de bandbreedte overschrijdt, is niet te voorkomen.'
