Als Marieke op maandagochtend om elf uur de redactie van dit blad binnenwandelt, komt ze rechtstreeks bij de Student Union vandaan. Betrapt: 'Nog even wat dingetjes afmaken.' Breed lachend: 'Ik moet geloof ik nogal wennen aan het uitslapen. Het afgelopen jaar maakte ik steeds weken van vijftig, zestig uur.' En nu moet ze de studiedraad die ze in september 2002 losliet, weer oppakken.
Moeilijk?
'Nou, het is erg wennen. Normaal stond ik op en dacht ik: union, union, union. Ik woonde in huis bij Leonie van der Steen toen zij Unionbestuurder was. Leonie zei altijd: ik moet morgen werken. Dat vond ik destijds nogal overdreven klinken. Maar het is echt zo.'
Je zei toen je vorig jaar begon dat je zocht naar een vernieuwende activiteit zonder draaiboeken.
'Dat is wel gelukt, haha!'
O ja?
'Voor sommige dingen liggen natuurlijk wel draaiboeken klaar. Maar veel gebeurtenissen zijn nooit aan de orde gekomen omdat de Union zo jong is. Veel is nieuw. Het maken van een evaluatie van de eerste vier jaren bijvoorbeeld.'
Wat blijkt uit die evaluatie?
'We zijn goed in projecten opzetten. Maar weer niet in het beheren van dingen, daarvoor ontbreekt de continuïteit en de kennis. Een aparte beheersorganisatie zou een oplossing zijn. Door die beheerstaken bleef de belangrijkste taak eigenlijk liggen: beleidsontwikkeling. De Union moet blijven vernieuwen. We kunnen niet jaren teren op de Bastille. Maar om echt iets te kunnen doen hebben we meer bevoegdheden nodig. Voorheen was het zo dat wij, DiSC en het college van bestuur in een driehoek stonden. Meestal bedacht DiSC iets en zeiden wij ja. Nu komt de Union tussen het college en DiSC in. Dat kan ook niet anders. Als je een echt studentenbestuur wilt zijn, dan moet je meer doen dan meebeslissen. Alle besluiten langs de Union dus. Zelf nadenken, zelf keuzes maken en daarvoor dan ook zelf verantwoordelijk zijn.'
Mooiste moment?
'De opening van de Bastille was voor ons allemaal fantastisch. Een ander mooi moment had ik tijdens de intro in september toen ik met mijn dispuut meeliep en aan een eerstejaars vroeg of hij de Unionkende. Natuurlijk, zei hij verontwaardigd, de Union, daar kan je toch niet omheen?'
Is dat ook zo?
'We sijpelen steeds meer in de UT-organisatie door met onze kamersite, het studentenportal, een project als de Bastille. Maar het heeft wél tijd gekost. Een studentengeneratie om precies te zijn. De Union is in 1999 zomaar als organisatie neergeplant. Zoek het maar uit. Dat roept weerstand op.'
Hadden jullie in het begin minder voortvarend moeten zijn?
'Nou, dat denk ik niet. Als we ons te terughoudend hadden opgesteld dan was het nooit wat geworden.'
Wat was minder fantastisch?
'Ik had graag gezien dat er vanuit de koepels studenten in de Union zouden plaatsnemen om zo hun expertise in te brengen. Maar de koepels wilden dat niet. Zij willen juist voor hun verenigingen opkomen en niet tegelijk ook beleidskeuzes maken. Jammer. Wel zijn er nieuwe overlegstructuren opgezet, dus op zich is iedereen nu wel tevreden.'
Trouwens, kan jij het woord activisme nog horen?
Trekt een vies gezicht. 'Nee, eigenlijk niet, ik heb het iets te vaak gehoord het afgelopen jaar. Het is ook een typisch Enschedees woord. Mensen daarbuiten associëren het met tomaten gooien. Niet voor niets hebben we de tekst van de Unionmissie veranderd. Daar staat nu het woord ontplooien in. Dat behelst veel meer dan activisme alleen.'
Wat heeft dit jaar voor jou betekend?
Lacht. 'Ik heb mezelf wel leren kennen.'
Vertel!
'Nou, ik dacht altijd dat ik overkwam als een klein, blond en verlegen meisje dat nooit boven al die anderen zou kunnen uitsteken. Maar tijdens de eerste evaluatie bleek juist dat ik nogal bitchy en veeleisend overkwam! Ik eis veel van mezelf en ook van anderen. Misschien was ik te streng.'
En verder?
'Toen ik de eerste keer bij het college zat dacht ik: slik. Later durf je gewoon met de leden in discussie te gaan. Of spreken in het openbaar, daar was ik altijd behoorlijk opgefokt over.'
Vanaf nu weer elke dag uitslapen?
'Ik zit bij een dispuut, ik roei, wil een studentassisentschap gaan doen en 'es een lezingencyclus van Studium Generale volgen. Ik ben niet zo goed in nietsdoen geloof ik.'
Jannie Benedictus
Marieke van de Lans
