De 25-jarige student technische bedrijfskunde koestert zijn klassering op het mondiale niveau. Dit seizoen komt hij nog in het veld van de junioren uit, volgend jaar gaat hij over naar de senioren. 'Of ik daar straks opnieuw zo hoog eindig bij een WK valt te bezien. Het niveau in het seniorenveld ligt toch weer iets hoger.'
Het is de vrijheid, het is de rust. Het helemaal alleen in de wolken zijn. In dat oneindige blauwe niets. Leeuwenburgh vliegt al vanaf zijn zestiende. In zijn eentje welteverstaan. 'Op je zestiende mag je op een brommer, op je veertiende solo in zweefvliegtuig. Ik heb voor dat laatste gekozen.'
Vanaf 1998 is hij lid van de Drienerlose Zweefvliegclub Vleugellam. 'De naam Vleugellam werd tijdens de oprichting in het leven geroepen omdat de vereniging niet over vliegtuigen beschikte. Die zijn er nu wel.' De club is nu zelfs in het trotse bezit van drie vliegtuigen. Toch vloog Leeuwenburgh niet met een toestel van de Drienerlose vereniging. 'Ik ben ook nog lid van de Vliegclub Haamstede. De wedstrijd in Slowakije vloog ik met een zweeftoestel van Haamstede. Dat toestel was iets beter toegerust op de prestatie die ik daar moest leveren.'
En de prestatie die de UT'er moest leveren staat als een huis. Liefst elf dagen lang moest Leeuwenburgh aan de bak om zijn rivalen van zich af te houden. 'Dat is fysiek ook een behoorlijke opgave. Want het is elke ochtend vroeg op.' De kleinste afstand die de UT'er in Nitra aflegde bedroeg tweehonderd kilometer, de langste vijfhonderd. Doel van de sport is gelijk aan tal van andere sporten. Namelijk zo snel mogelijk de route vliegen. En met gemiddelde snelheden oplopend tot 170 kilometer per uur kan het soms rap gaan.
'Snel vliegen is afhankelijk van tal van factoren. Zoals het weer bijvoorbeeld. En de omstandigheden zijn in het buitenland vaak beter dan in Nederland. Je kunt het beste vliegen met stapelwolkjes. Dan kun je goed gebruik maken van de thermiek. Vlieg je feitelijk van wolk naar wolk. Je gebruikt de warme luchtstromen. Zo ontwikkel je ook snelheid.'
Angst om de macht over zijn vliegtuig te verliezen en te crashenkent de zweefvlieger van Vleugellam niet. 'Vroeger had je alleen een kompas, tegenwoordig zijn de zweefvliegtuigen voorzien van alle moderne hulpmiddelen zoals GPS en andere apparatuur. Bovendien doe je tijdens je cursus veel meteorologische kennis op. Je kunt om het slechte weer heen vliegen. En wanneer je problemen krijgt, dan land je op een weiland. Er kan feitelijk weinig misgaan. In de auto maak je beduidend meer kans op ongelukken.'
Zoals gezegd zat hij op z'n zestiende al in z'n uppie in een vliegtuig. En als het aan hem ligt dan vliegt hij door tot aan zijn pensioen. 'Je hebt zweefvliegers in de leeftijd tot 75 jaar en toppers tot 65 jaar. Het kan allemaal. Sterker: ervaring speelt een belangrijke rol in deze sport. Want het aantal vlieguren is deels mede bepalend voor het succes', zegt de UT'er.
Leeuwenburgh heeft er nu zo'n vijfhonderd uren in de lucht opzitten. Voor een junior is dat relatief veel. Voor een senior minder. 'Dit is het laatste jaar dat ik meedoe in het juniorenveld. Het is de vraag of ik me bij de senioren ook weet te plaatsen voor het WK. Ik zie wel.'
En dan de opleiding tot zweefvlieger. Die duurt zo'n twee tot drie jaar. Aanvankelijk wordt er met instructeur gevlogen, maar na een les of zestig mag de cursist het in zijn eentje proberen. 'Voor de eerste keer alleen vliegen is een onbeschrijfelijk gevoel. Dat is voor Leeuwenburgh al weer zo'n acht jaar geleden, maar daarom niet minder imponerend. De liefde voor de sport heeft de zweefvlieger van Vleugellam in ieder geval geen windeieren gelegd. Althans met een achtste plaats op een WK kun je prima thuis komen. Toch overwoog de UT'er nooit van zijn hobby zijn beroep - piloot - te maken. Ik ben brildragend, dus dat was voor mij geen optie. Ik moet genoegen nemen met mijn zweefvliegtuigbewijs en daar heb ik vrede mee. Meer dan dat zelfs.'
Voor meer info over de sport: www.vleugellam.utwente.nl
DE KEEPER VAN DE WEEK
Feitelijk maakte hij afgelopen weekend zijn debuut op het grote Piranhatoernooi en dat deed Geert Schrijver zeker niet onverdienstelijk. Sterker: de nieuwe waterpolokeeper van het eerste herenteam liet gemiddeld per wedstrijd slechts zo'n drie tot vier ballen door. Dat was voldoende voor de eindzege in het toernooi. Ook al omdat er voor hem lustig op los werd gescoord. Op deze zondagmiddag houdt keeper Geert Schrijver aan de rand van het zwembad de statistieken van de andere wedstrijden bij. Hij zit er ontspannen bij. Er is ook geen enkele reden tot stress. Want tot dusver speelde hij een prima toernooi en knijpt het herenteam van Piranha z'n handen dicht met deze nieuwe aanwinst. Te meer omdat de ploeg het vorig seizoen zonder echte doelman moest stellen. Lapmiddelen en noodverbanden waren nodig om tegenstanders het prijs schieten tebeletten, hetgeen redelijk lukte. Maar ideaal was het allemaal niet. Van dat keeperloze tijdperk is Piranha met deze twintigjarige student biomedische technologie verlost. Toch is Geert Schrijver niet de grote onbekende van de club, want hij traint al een aantal jaren bij Piranha, maar speelde zijn wedstrijden voor Octopus uit Wapenveld. Maar Octopus mag op zoek naar een andere goalie, want Schrijver en Piranha hebben elkaar helemaal gevonden. Zeker na dit weekend, waarin Schrijver op het Piranhtoernooi een goede indruk achterliet op zijn trainer en medespelers.
Schrijver vlak voor de finale van het toernooi: 'Piranha speelt een aantal niveaus hoger dan Octopus. Maar ik heb het idee dat ik me hier wel staande weet te houden, ofschoon de trainingen hier een stuk pittiger zijn. Over het verloop van dit toernooi, ben ik tot dusver wel tevreden. Ofschoon ik mezelf wel moet verbeteren op boogballen. Ik ben wel tevreden over m'n reflexen bij schoten van afstand. Maar als je me vraagt wat waterpolo voor mij bijzonder maakt, dan zijn het de reddingen op de beslissende momenten. Dat spreekt mij aan.'
En over de keeperloze episode bij Piranha afgelopen seizoen: 'Je verzwakt je team wanneer je spelers op doel zet. Dat is zonde, zeker voor Piranha. Want dan praat je toch over een ploeg die derde klasse bond speelt. Het is aan mij die leemte dit seizoen op te vullen.'
Uitslagen
Piranha wint eigen toernooi
De heren waterpoloërs van Piranha hebben hun eigen toernooi op hun naam geschreven. Dat deden ze door in de finale NZC uit Neede te verslaan. Die ploeg werd overigens in de poulewedstrijd ook al door het sterk spelende Piranha verslagen. Maar niet alleen de heren presteerden goed. Ook de dames - een combiteam met het Oldenzaalse OZ&PC - schreven het toernooi op hun naam door in de finale DZ&PC te verslaan. Het tweede herenteam van Piranha kwam niet verder dan een vierde plaats in de lage herenpoule.
Nederlaag Arriba
De basketballers van Arriba hadden in het oefenduel tegen het hoger spelende Valley Bucketeers uit Nijverdal weinig te vertellen. De ploeg verloor met 48-87. Arriba speelt in deze voorbereiding tegen sterkere ploegen. Komende vrijdag komt Rebound'73 uit Harderwijk op bezoek. Deze wedstrijd begint om 20.15 uur en wordt gespeeld in het sportcentrum.
Mark Leeuwenburgh, daar waar hij het best tot zijn recht komt: hoog in de lucht.
