Uit het lood

| Redactie

Eén ding staat vast. Als Fortuyn werkelijk de grootheid is die velen zeggen dat hij was, heeft hij zich nog niet omgedraaid in zijn graf. Waarom zou hij. Je omdraaien doe je alleen wanneer het komende je verrast. En de erfenis van Fortuyn is nog niet verrassend geweest. Vanuit zijn graf kijkt de grote geest minzaam toe hoe zijn volgelingen precies datgene doen wat de volgelingen van de messiassen voor hem ook hebben gedaan. Krakelen.


Draai

Het is de tragiek van de waarheid. Zuivere waarheid wordt door velen ogenblikkelijk herkend, maar door iedere getuige anders uitgelegd. Vergelijk het met het licht. Iedereen ziet het wanneer het er is, maar tegelijk ziet iedereen wat anders. Afhankelijk van waar we zijn en welke kant we op kijken. We zien geen licht; we zien enkel zijn reflectie. Een universele waarheid heeft geen context. Maar wij, aardse schepselen, kunnen een waarheid zonder context niet duiden.

Ik ben het licht, zei Jezus. Althans, volgens zijn apostel Johannes. Andere evange­liën vermelden deze uitspraak niet. Na de eerste Pinksterdag trokken tientallen apostelen de wereld in, met elk hun eigen versie van het evangelie. Velen stelden de boodschap ook op schrift. En dat waren er bedui­dend meer dan de vier die nu nog in de bijbel zijn opgenomen.

Aanvankelijk was die verscheidenheid geen probleem. De gelovigen voelden zich verenigd in Christus. Maar naar mate de persoon Jezus op de achtergrond geraakte en plaats moest maken voor de kerk, ontstond de behoefte aan één eensluidend verhaal. Eén waarheid. Eén juiste leer. Dit is het stadium waarin de Fortuynisten zich nu ook bevinden. Naarstig op zoek naar ideologische samenhang. Maar houd u vast, bij de kerk ging dit er niet zachtzinnig aan toe. De Pinksterdag werd zijn grote betekenis ontzegd. De vele tongen werden uitgerukt. De geschriften van vele apostelen werden vals ver­klaard. Ze werden genegeerd of zelfs vernietigd. En hun volgelingen werden verketterd.

Hoe groot en machtig `Rome' bij tijden ook is geweest, die ene grote kerk is er nooit gekomen. Altijd waren er afscheidingen die elkaar met het zwaard bestreden. Welbeschouwd begint pas nu, nu de kerk al lang zo groot niet meer is, pas nu begint langzaam het besef door te dringen dat geen enkele leer de absolute waarheid in pacht heeft. En dat mogelijk niets de waarheid zo goed benadert dan al die verschillende leren tezamen. Zoals de sommatie van al die verschillende zichtbare kleuren de beste weergave van het onzicht­bare witte licht is. Misschien dat ook de Fortuynisten dit stadium ooit eens zullen bereiken. Maar voor het zover is, zullen de LPF'ers van nu zich reeds vele malen in hun graven hebben omgedraaid.


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.