'Yankee-weiland' is één van de twee boerenstukken, die bij Hollandia afgelopen jaar in première ging. In een lange monoloog vertelt de oudere vrouw Anna Kern (Jacqueline Blom) over haar leven. Over hoe ze haar grootmoeder zo vaak heeft zien bukken voor de grootgrondbezitters dat ze er krom van groeide. Zij besloot daarop slechts dan te buigen, wanneer het werkelijk moet.
Haar leven op het Duitse platteland van tijdens en na de tweede wereldoorlog wordt er door dat besluit niet makkelijker op. Ze maakt het zich nog moeilijker door zwanger te raken van een Amerikaanse soldaat, die door velen toch nog gezien wordt als de vijand. Ze pleegt abortus, maar deze wordt slecht uitgevoerd, waardoor ze geen kinderen meer kan krijgen.
Toch zien we de oude vrouw op het toneel met een 'kind'. Het is het kind van een ander, een zwakzinnige jonge vrouw. Zij danst, beweegt om zo de aandacht van haar 'moeder' te krijgen. Linda Olthof speelt dit kwijlende, spastische meisje op het eerste gezicht maar al te levensecht, maar tegelijkertijd zijn haar bewegingen bijna een klassiek ballet.
Kerstin Specht schreef volgens Roodnat (NRC) geniale zinnen, komiek, droef en kwaadaardig, verongelijkt, getekend door generaties lang afgebeuld te zijn. Spechts personages balanceren zowel op de grens van echt en kunstmatig als op die van komedie en tragedie. Maar hoe komisch ze ook zijn, lachwekkend worden ze nooit, want door hun verbittering en leedvermaak heen schemert altijd hun emotionele armoede.
Vanaf de oprichting in 1985 proberen regisseurs Johan Simons en Paul Koek van theatergroep Hollandia stukken te vertonen, die zich afspelen op het platte land. Ze noemen het Boerenstukken, al komt er soms geen boer in voor. Hollandia kiest dit repertoire vanwege de verwantschap met de personages, die er in optreden: sterke gewone mensen die zichtbaar worstelen met de snel veranderende wereld om zich heen en weigeren zich aan te passen aan de moderne tijd.
Door deze stukken te spelen in bestaande lokaties op het platteland, waarin door toevoeging van organische materialen kunstmatige nieuwe ruimtes ontstaan, probeert Johan Simons zijn boerenstukken het karakter van een beeldhouwwerk te geven. Het werken met natuurlijke materialen moet juist in het openluchttheater uitstekend tot zijn recht komen.
Om in de sfeer van dit 'boerenstuk' te blijven zal OUT proberen ook de gehele aankleding in 'Boeren-stijl' te maken. Zo zal er onder andere na afloop van de voorstelling snert en beerenburg te krijgen zijn. Waarna de avond afgesloten wordt door de Dansklup, niet een boerenband, maar moderne muziek in de stijl van Portershead.
Na jaren het toneel te zijn geweest van volksdansen en een enkele film tijdens de introductie, besloot cultuurkoepel Apollo een aantal jaar geleden het openluchttheater eindelijk weer eens als totaal-theater te gebruiken. Men zette een programma neer van onder andere muziek, cabaret, toneel en theatersport. Door het slechte weer moest vaak naar de binnenlocatie uitgeweken worden. Toch was het, als het wel buiten doorging een zeer aangename locatie voor voorstellingen, met een duidelijk eigen sfeer. De verbetering van het theater afgelopen jaar heeft er toe bijgedragen, dat ook het zitcomfort is toegenomen. De deelnemers aan Kunstzonnig '95 en de IK'95 konden daar al uitgebreid van genieten. Deze lustrumavond laat hopelijk zien, dat het openluchttheater eenspeciale plek is op de UT, die zeker aandacht verdient.
De voorstelling is te zien maandag 2 oktober om 20.15 uur in het openluchttheater op de UT. Het concert van Dansklup begint om 22.00 uur. Toegang is gratis. Bij slecht weer wordt er uitgeweken naar het Amphitheater in de Vrijhof.
