De opening start met een ontbijt voor genodigden in het restaurant van het nieuwe complex. Daarna, in de grote zaal, is ir. Pui Yee Chan één van de spreeksters. Deze oud- TBK-studente maakte de interactieve videocase 'De Waaier'. De bouw van de collegezalen dient hierin als instructiemateriaal voor Organisatiekunde en Bouwprojektmanagement, studieonderdeel van Civiele Techniek & Management.
Zijn de nieuwe collegezalen in het Hallencomplex mooi? De meningen lopen uiteraard uiteen. Sommigen zijn verrukt over de grote kale betonoppervlakken en is het eens met de architectonische stroming dat 'beton weer gezien mag worden'. Anderen zien het koude bouwmateriaal liever weggestopt en zijn ook niet te spreken over de stoelen die revolutionair zijn uitgevoerd in twaalf verschillende kleuren. Volgens architect ir. Peter A.M. Defesche van Oude Delft 205, geeft het gebouw zijn bedoelingen bijna onmiddellijk prijs: 'De verschijning is een directe weerspiegeling van de ruimten van het interieur'.
Amphitheatervormige en rechthoekige zalen (ieder twee), zijn voorzien van gesloten gevels. Het restaurant en de foyers met glazen geveldelen aan de westzijde, bieden direct uitzicht op het plein. De opbouw geeft een grote mate van ruimtelijkheid; een karakteristiek die direct ontleend kan worden aan de dubbelfunctie van het gebouw als onderwijsvoorziening en als representatief gebouw voor de hele universiteit.
De Waaier moet gezien mogen worden. Of het gebouw 'goed' is, moet nog volgens Defesche nog blijken. Een pand is namelijk een gebruiksvoorwerp. Behalve colleges zullen er oraties en promoties plaatsvinden (die laatste twee opties vormen nog een punt van zorg voor het College van Dekanen; vooral de trap van de begane vloer naar het zalengedeelte kan voor in toga gestoken hoogleraren een probleem vormen, red.) Natuurlijk zijn er af en toe ook borrels, wordt er een pauze gehouden, gepraat, tussen de bedrijven door gestudeerd of een werkstuk in elkaar geflanst. Met name de mening van docenten en studenten die er hun colleges geven en ontvangen, moet eerst afgewacht worden. Als zij zich lekker voelen en hun taken goed kunnen verrichten is het waaier-ontwerp geslaagd.
Video
Pui Yee Chan volgde het hele bouwproces van de Waaier op de voet. Als lid van de faculteit TBK (vakgroep Technologie en Organisatie) maakte zij de afgelopen achttien maanden, in samenwerking met het Onderwijskundig Centrum, een educatieve video. Deze moet als instructiemateriaal dienen voor studenten van Civiele Technologie en Management.
In de interactieve video kan de student via een menuscherm zowel procesbeelden van de bouw als interviews met betrokkenen opvragen. Zappend kan de student in verschillende bouwfasen kijken op verschillende afdelingen en lokaties. Ook zijn de meningen beschikbaar van architect, aannemer, projektleider of toeleverancier in de verschillende bouwfasen. Aan de hand van al dit materiaal moet de student opdrachten uitvoeren. De interactieve video maakt zo een onderwijsvorm mogelijk die anders uitgesloten zou zijn. Het is immers ondoenlijk om grote groepen studenten regelmatig het bouwterrein telaten bezoeken om relevante informatie te verzamelen.
Ad hoc
Eèn ding blijkt heel duidelijk uit de video. Als met de bouw van een dergelijk complex begonnen wordt, staat lang alles nog niet vast. Ir. Chan is verbaasd over de reeks beslissingen die ('het lijkt soms wel ad hoc') genomen worden. Neem wat zij noemt 'het keukenprobleem'. Het voorstel van de architekt om een ronde balie te maken stuitte op bezwaren bij de dienst Restauratieve Voorzieningen (RV). Die vond dat de ruimte hierdoor niet effectief gebruikt kon worden. Hun werkmateriaal, zoals koelkasten en serveerbladen, is immers voor het merendeel rechthoekig. Heel wat heen en weer gepraat tussen RV en architekt moest dit bezwaar uit de weg ruimen. Chan: 'Een leerzaam voorbeeld. De vraag die ik de studenten meegeef is om aan te geven wat er in de planning beter had gekund. Ik weet het antwoord wel zo ongeveer, maar dat verklap ik niet.'
Zichtlijnen
Een ander in het oog springend voorbeeld is de discussie over de zichtlijnen in de collegezalen. De hellingshoek is hier erg belangrijk: in het amphitheater moeten de toehoorders voldoende zicht hebben op de spreker; deze op zijn beurt wil niet te ver omhoog hoeven te kijken naar zijn toehoorders. Tijdens de bouw vond voortdurend overleg plaats tussen architect en gebruikersgroep. Daarin zaten behalve docenten ook deskundigen op het gebied van audio visuele middelen. Licht, geluid en faciliteiten als dia-vertoningen moeten immers op elkaar afgestemd worden.
Een bezwaar van de gebruikersgroep betrof ook de ophanging van de borden aan de ronde korte wand van de Waaier. Het voorstel om de wand recht te trekken kon de architect niet over zijn hart verkrijgen. Hiermee zou hij teveel moeten inleveren van zijn oorspronkelijke idee.
Boeiend
Chan heeft een boeiend projekt achter de rug. 'Iedereen brengt zijn eigen invalshoek en belangen in. Bouwen is niet alleen een praktische zaak. De architekt bijvoorbeeld is eigenlijk de enige die hamert op de vormgeving, maar zijn woord legt dan ook veel gewicht in de schaal. De informanten waren open, dat was erg leuk aan dit projekt. Vooral als je ze beter leert kennen krijg je in de interviews meer dan je vraagt. In sommige situaties zag je dat de verschillende partijen, met hun eigen belangen, naar een compromis toegroeiden.' 'Mijn positie in het proces was blanco. Ik maakte alleen opnamen en interviews. Ik bouwde niet zelf, maar ben wel mee-enthousiast geworden. Ik ben erg trots als mensen zeggen dat ze de Waaier mooi vinden; gewoon omdat je het hele gebouw hebt zien groeien en omdat je er bij betrokken bent geweest.'
Met het oog op de toekomst wordt de videocase uitgebracht op cd-rom en niet op beeldplaten, zoals twee eerdere cases van TBK (Kasta-case en case De Zwaan). Het cd-rom-systeem is universeel en draait onder het steeds meer verspreide Windows. Volgens plan zal de case ook worden verkocht aan andere onderwijsinstellingen en aan het midden- en kleinbedrijf.
