.chap ingezonden
De laatste weken zijn de reclamejongens weer wat verder opgerukt. Hele ruiten worden afgeplakt met lappen plastic, zodat je niet eens meer naar buiten kunt kijken. Over een paar maanden mag ik zeker alleen nog maar in de bus, als ik bereid ben een McDonald's muts op te zetten en met een Albert Heijn vlaggetje achter het raam te zwaaien?
Misschien kan de TET overwegen om in dezen toch enige maat te houden. Als reclame zo nodig moet, dan toch liever niet op een manier dat de passagiers er last van hebben: ik wil onder het reizen geen plastic ballen voor mijn ogen. Als ik de stijgende reclame-inkomsten nou terug zag in een betere dienstverlening, was het nog tot daaraan toe.
Maar al sinds september word ik met zo'n tachtig lotgenoten 's morgens om acht uur in Hengelo in één lullig stadsbusje geperst om naar de UT vervoerd te worden. Noch klachten van passagiers noch van de UT vermochten daar tot nu toe enige verbetering in te bewerkstelligen.
Ik begrijp best dat een uursneldienst van Reutum naar Sint Isidorushoeve in luxe-coaches geen haalbare kaart is, maar de manier waarop de TET met z'n vele vaste lijn-15-klanten omspringt, doet me elke morgen weer uit m'n vel springen.