Sarin
Hoewel chemici de mensheid vele zegeningen brachten, kleeft aan het ambacht het negatieve imago van milieuvervuilende gifmengers. Het schijnt dat sommige scheikundigen niet eens voor hun vak uit durven te komen, zo schamen zij zich ervoor.
Maar iedere moeizame poging de publieke opinie ten faveure te beïnvloeden, wordt effectief teniet gedaan door een incident dat moeiteloos wekenlang de media beheerst. De schade die Buck de vaderlandse chemie toebracht lag nog vers in het geheugen toen de onderzoekers van een wasmiddelenfabrikant de voorpagina's haalden met een produkt dat qua verwoestende werking vergelijkbaar was met een zwerm motten.
Nu is er dus sarin. Organisch chemicus Ben Lammerink zoekt het fosforinsekticide, volgens de officiële nomenclatuur isopropoxymethylphosporylfluoride genaamd, zo op in de Merck Index. Hieruit blijkt dat het recept nog in 1960 is gepubliceerd in een Amerikaans tijdschrift. 'Je moet wel wat ervaring hebben', denkt Lammerink en: 'Je hebt smerig chemicaliën nodig die je niet zo op de plank hebt staan.'
Oei, oei, oei, daar heb je het al: vieze, stinkende, giftige stoffen, dat is nu chemie. Maar Lammerink weet meer: een fosfor-insekticide uit dezelfde klasse is Parathion, een veel gebruikt en gerespecteerd bestrijdingsmiddel. Sterker nog, vergelijkbare stoffen komen ook in de natuur voor. Het zijn waarschijnlijk de geheimzinnige, niet te traceren dodelijke vergiften waar indianen hun speerpunten mee insmeerden. Medici maken zelfs dankbaar gebruik van door chemici gebrouwen varianten van deze spierverslappers.
'Mensen slikken heel gemakkelijk wat de dokter voorschrijft. Chemicaliën vinden ze echter eng, terwijl het dezelfde vergiften zijn', verwoordt Lammerink de onwetende hypocrisie van veel Nederlanders. Voor chemici blijft het tobben.
Moe
'Zijn we moe?', heet het stukje en wie het aanklikt leest: 'De afgelopen week heeft bijna niemand in deze newsgroup een mail geplaatst. En dat net nu ik me zo op zeer zinnige discussies en/of vreemde woordenwisselingen verheugd had.' De klacht dateert van 15 november vorig jaar. Smalend merkt iemand vier maanden later op: 'Nou, het lijkt erop dat dat ook de laatste bijdrage aan deze groep is geweest.'
De universiteit Twente heeft maarliefst acht plekken veroverd langs de digitale supersnelweg. Acht nieuwsgroepen, ingeklemd tussen UTexas.class.e393m en VSMnet.admin. Maar wie verwacht dat de campus zoemt van de digitale discussies en nachtelijke woordenwisselingen komt bedrogen uit. De UT-newsgroups hebben meer weg van een door onkruid bedreigde, stoffige zandpaadjes dan van een drukbereden racebaan.
Het populairst is UT.markt, een soort vrijhandelszone waar een dx4, een schaakklok en een Fiat Ritmo in de aanbieding zijn. Niet echt een heksenketel van bruisende ideeën dus. Dat geldt eigenlijk voor alle acht groepen, met de afzonderlijke adressen van EL en CTIT als zieltogende dieptepunten. Het enige nieuws wordt geleverd door Utwente. misc: over de gekantelde Euros-vrachtwagen. Maar dat wisten we al van een binnenwandelende student.
Nee, voor elektronische concurrentie hoef Ut-nieuws niet te vrezen, ;-).
