Verder brengt hij naar voren dat het een goede zaak voor het milieu is dat hij met de benenwagen naar de McDonald's toe kan. Zijn auto schijnt geen katalisator te hebben. Maar wat hebben wij daar nu mee van doen? Vervolgens komt hij met de stelling op de proppen dat de meeste gezinnen nog wat kunnen leren van de manier waarop McDonald's zijn afval scheidt. Bij mijn beste weten heeft de overgrote meerderheid van de Nederlanders geen wegwerpservies (en dus ook niet het afval) en scheidt 82% GFT-afval. Daar kan McDonald's niet aan tippen. Dus wie kan nu van wie iets leren?
Ik ga hier verder niet in op de voors en tegens van McDonald's; dat was ook niet de strekking van mijn stukje in het UT-Nieuws van 16 februari. Waar het mij wel om ging, was (en is) dat ik vind dat het UT-Nieuws kritischer moet kijken naar de advertenties die ze plaatst. Ze moet zich niet laten misbruiken door bedrijven, zoals McDonald's, die op listige wijze munt proberen te slaan uit de 'band' die UT-Nieuws met haar lezers heeft. Door middel van het voorschotelen van mogelijke gevolgtrekkingen van haar weinig kritische houding, heb ik getracht het UT-Nieuws hierop attent te maken. Gelukkig heeft de redactie dit opgepikt. Ik vind het daarom een goede zaak dat McDonald's onder druk van het UT-Nieuws de strekking van zijn advertentie heeft moeten aanpassen.
Jeroen Sterling
