In een recente notitie zijn de problemen geanalyseerd en worden mogelijke oplossingen aangedragen. Vast staat dat er een reorganisatie komt, waarbij gedwongen ontslagen niet worden uitgesloten. Bovendien moet de Bastille fors worden verbouwd. Twee ouderejaars UT-studenten werken aan een beleidsplan dat moet leiden tot een vernieuwde horeca-dienst binnen de UT, aangepast aan de eisen van deze tijd. 'En vooral', aldus chef UT-catering Hans Schuppers, 'aan de wensen van de UT.'
Het ziet er al met al niet vrolijk uit voor de restauratieve voorzieningen op de UT, te meer daar onder het personeel gemor is waar te nemen, gevoed door de onzekerheden op de werkvloer. Ongeveer 10 procent van de medewerkers krijgt met veranderingen te maken als aflopende contracten, doorplaatsingen of detacheringen, voorspelt directeur Campusvoorzieningen Walter Bout. Volgens Schuppers en Bout, onder wiens dienst de restauratieve voorzieningen vallen, is het personeel dat werkzaam is in de UT-kantines, centrale keuken, restaurant en trefcentrum (Bastille) op de hoogte gesteld van de situatie en is er een begeleidingscommissie ingesteld.
'Zorgvuldigheid is geboden', stellen Schuppers en Bout. Fricties op de werkvloer zijn volgens hen het gevolg van het soms niet inlossen (door directe chefs) van gedane beloften. Maar die vinden ook hun oorsprong in wat ze noemen 'historisch wantrouwen' vanuit de werkvloer naar de top en omgekeerd. Dat aspect wordt versterkt door generatieconflicten, waarbij tegenstellingen ontstaan tussen personeel van het eerste uur (of van de periode direct daarna) en de nieuwe generatie horecamanagers en ander, professioneel geschoold personeel, dat eind jaren tachtig binnenkwam, waaronder Schuppers zelf. Bout: 'We hebben voor die professionalisering gekozen om te starheid van de organisatie te doorbreken'.
Of die opzet zijn vruchten heeft afgeworpen is de vraag. De klantvriendelijkheid laat in de kantines hier en daar te wensen over, weet Schuppers. Nog te veel medewerkers leunen bovendien op hun rechtspositie en zijn niet of nauwelijks tot mobilisering bereid, hoewel het juist van levensbelang is de cateringorganisatie flexibel te laten meeademen met de eisen van de markt. 'Maar het wordt beter', constateert Schuppers. Kwaliteit heeft zijn bedrijf voldoende in huis en ook het imago is zeker niet slecht. 'Het probleem is veeleer onze naamsbekendheid. Van de bijna negenduizend mensen, personeel en studenten, die de UT herbergt weet slechts een kleine harde kern dat we als UT-catering veel meer te bieden hebben dan mensamaaltijden. Het lijkt wel of hele vakgroepen liever een feestje vieren op hun verdieping met drank die ze bij de Casper halen en met glazen die ze uit de kantinekeukens betrekken, dan dat ze met z'n allen naar de Sociëteitsbar in de Bastille trekken en via hun EQ-nummer afrekenen. Gemakkelijker kan het niet, zou je zeggen.'
Het mensabezoek is in vijf jaar tijd met 30 procent afgenomen.
