'Goed schoonmaken doe je niet vanwege de controle, maar om het plezier in je werk. Uitstellen tot de volgende dag heeft geen zin. Het gebouw moet gewoon goed schoon.' Aan het woord Fennie Brouwer, schoonmaakster van het Medisch Centrum (MC). Vorige maand kregen zij en haar collega, Margriet Wemeyer, bij de controle van hun schoonmaakproject een volle acht. Het hoogst mogelijke cijfer. De controleurs 'troffen geen enkele verstoring aan'.
Fennie Brouwer maakt het Medische Centrum al zeven jaar schoon, collega Margriet sinds anderhalf jaar. Allebei hebben ze hun eigen deel. Wemeyer stort zich 's middags vijf keer per week een aantal uren op het Arbo-deel van het pand, Brouwer cleant het medische deel (beiden werken 's morgens in het CT-gebouw). Margriet: 'Van die acht stonden we wel te kijken hoor. Je verwacht het niet. Iedere twee tot drie maanden controleert het Facilitair Bedrijf ons werk, we weten uiteraard niet precies wanneer, een meestal halen we meer dan een 7,5. Ook hoog, maar geen acht.' Fennie: 'Je moet er hard voor werken. Oog hebben voor wat er moet gebeuren. Inzien en indelen. Daar gaat het om.
Brandschoon
Het schoonmaken van het Medisch Centrum is niet eenvoudig. 'Juist zo'n gebouw moet echt brandschoon zijn. Het gaat toch om hygine', vertelt Brouwer. 'We maken alles schoon, behalve de instrumenten. Tafels, stoelen, ramen, toiletten, bovenop kasten, randjes, richels, plinten, afvalbakken, boekenkasten, achter de verwarming; je kunt het zo gek niet noemen of we komen er met onze schoonmaakdoekjes.'
Echte 'smeerpotten' zijn de bewoners van het MC niet. 'Het zijn geen studenten', lacht Wemeyer. Het schoonmaakschema, voor de grote beurt, houden de dames zelf bij. 'Je schrijft op wanneer iemand met vakantie gaat en dat kun je de kamer een goede beurt geven.'
Nadeel van het werk vinden de dames de gebroken diensten, maar dat weerhoudt hun niet plezier in hun werk te hebben. 'We gaan iedere dag graag naar de UT', stelt Wemeyer. Haar collega vult haar volmondig aan: 'Ik heb nog nooit een dag gehad dat ik niet naar mijn werk wilde. Dat moet ook wel, anders is het niet vol te houden.'
Margriet Wemeyer (links) en Fennie Brouwer
