Buitenland
De vrijdag daarvoor liet Paul Rosenmöller, de charismatische fractievoorzitter van Groen Links in de Tweede Kamer, een reisje naar het mooie Twentse land schieten. Hij zou een lezing houden over het infrastructuur-beleid in Nederland. Honderd belangstellenden hadden in de zaal plaatsgenomen. Maar Rosenmöller bleek ziek. Voorhoofdsholteontsteking. Zijn medewerkers hadden echter verzuimd de organiserende studievereniging ConcepT daarover in te lichten. Lullig. Want op 29 maart kon de lezing ook al niet doorgaan. Toen liet hij zich verontschuldigen wegens een doodziek familielid. Bij ConcepT houden ze het maar op een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Maar de lezing voor een derde keer organiseren, daar beginnen ze niet meer aan. Een troost is dat Haagse politici wel vaker moeite hebben om hun afspraken in Drienerlo na te komen. Niet vreemd eigenlijk als je bedenkt dat de record-houder 'afspraken afzeggen' Ritzen himself is.
Zuur
Het is een oud stokpaardje van CvB-voorzitter Veltman: het aantrekken van internationaal gerenommeerde toponderzoekers die de UT kunnen opstuwen in de vaart der volkeren. En voor het naar Twente halen van een paar Nobelprijswinnaars heeft Veltman ook best wat over. Want zulke lui lok je natuurlijk alleen hierheen met optimale faciliteiten en dito salaris. Helaas is het plan het stadium van proefballon nooit ontstegen.
Nee, dan is men in Delft een stuk voortvarender. Delta meldt dat de TUD geld uittrekt om, zoals Veltmans collega De Voogd het uitdrukt, 'op de internationale markt erkend-excellente hoogleraren' naar Delft te halen en, jawel, de TUD zo als 'internationale topuniversiteit' te positioneren. Elk jaar zal een paar miljoen worden vrijgemaakt voor hogere salarissen en apparatuur. Naast de huidige A- en B-hoogleraren kunnen straks tientallen C-proffen als 'principal scientist' aan de slag, aldus De Voogd.
Zomaar een nieuwssnipper van het front van de hevige universitaire concurrentiestrijd. Alleen is Delft voor Twente natuurlijk niet zomaar een TU, maar de succesvolle grote broer, de eeuwige rivaal en als zodanig een permanent haat-liefde object. Een beetje zuur dus, als juist die grootste concurrent je met je eigen mooie idee de loef afsteekt.
