Een onvermijdelijke, maar door beide partijen ongewenste, oorlog is afgelopen maandag vreedzaam beëindigd door het ter zeemans grave dragen van de strijdbijl die alle leed veroorzaakte. Onder aarzelend gezang van het 'Wilhelmus' zonk het symbool van een zwarte en heuse vete via een met enige moeite gehakt wak naar de bodem van de Vrijhof-vijver. Vier jaar geleden werd de strijdbijl voor het eerst begraven als symbool van de beëindiging van de 'oorlog' tussen de besturen van de studievereniging Alembic van Chemische Technologie en haar jongere broertje Isaac Newton van Werktuigbouwkunde. Aanleiding: een cadeau dat te lang op zich liet wachten. Het vorige, krijgszuchtige, bestuur van Alembic vond het kennelijk weer hoog tijd voor wat 'peper in de nasi' of 'gember in de kont', constateerde voorzitter David van Mechelen van Newton, en groef de bijl, die op een geheime plaats begraven lag, weer op. Maar het huidige Alembic-bestuur zag geen reden de strijd te hervatten, aldus voorzitter Radboud Bisschop. 'Het zijn wel aardige jongens, die werktuigbouwers.'
De strijdbijl verdween door het wak naar de bodem van de vijver.
