De twaalfde alternatieve opening van het academisch jaar vorige week woensdag in de Vrijhof is geen slap aftreksel van de reguliere opening in de vorm van een tweede toespraak. 'Een ander jasje dan gebruikelijk', legt talkshow-presentatrice (en SRD-voorzitter) Karen den Hartog uit. 'Tijden veranderen en dus de SRD ook.' Ze belooft een boeiende show met daarin de 'feiten van de UT op een rij' en een presentatie van waar 'de SRD eigenlijk mee bezig wil gaan dit jaar'.
Danny van der Voorden, voorzitter van de raad voor de campusvoorzieningen, en Remco van Mook, ex-studentlid van de U-raad voor DD en lid van de Toetsgroep Studentenvoorzieningen, mogen bij Karen plaatsnemen op de bank, die ruimhartig is uitgeleend door het Studentenpastoraat. De twee heren reageren op elkaar in een gesprek over de campus 'die wij allemaal eigenlijk heel vanzelfsprekend vinden' en de nota's van de Werkgroep en de Toetsgroep Toekomst Studentenvoorzieningen.
Van een discussie komt weinig terecht, want de twee heren zijn het eens over de uitgangspunten. De Campus moet een wezenlijk onderdeel zijn van de academische vorming van de UT-student. Over de toekomst van de RCV wordt echter met geen woord gerept. Afgesproken werk, zo blijkt achteraf. Danny en zijn RCV vinden het niet verstandig hierover nu al een discussie in het openbaar te voeren.
De commerciële boodschappen, tussen ieder onderwerp geprojecteerd op een groot videoscherm, brengen weer leven in de brouwerij. 'De SRD, voor hulp en een luisterend oor' en 'De Vrijhof, zalencentrum en conferentiecentrum. Waar geld telt!'.
Jenever
Hierna mag Joris Beld van het digitale tentamenarchief Orakel plaatsnemen op de bank om uit te weiden over de voordelen van de service 'Je komt er met vragen naar toe en je gaat er met vragen weer weg.' Graag zou Orakel ook de uitwerkingen erbij te leveren, maar 'door luie docenten is dat een beetje moeilijk'.
Dan is het tijd 'studenten' zelf maar eens aan het woord te laten over academische vorming: Jean-Lodewijk de Ballen, economiestudent in Groningen 'net als mijn vader en zijn vader daarvoor', Miek Modaal, studente sociale organisatiekunde aan de Hogeschool Enschede met een 'boeiende bijbaan bij Mode en Meiden', en Piet Precies, UT-student met eigen bedrijf schuiven aan op de bank.
Jean, sinds kort praeses van de senaat van Vindicat ('net als mijn vader en zijn vader daarvoor') slaat de eigenzinnige eenhoornranja af en vraagt om een liter jenever. 'Praeses, in casuik, zijn van een vereniging als Vindicat is een door het bedrijfsleven zeer gewaardeerde functie. Dat is pas academische vorming.' Miek ziet de academische vorming toch meer in de vele gesprekken die ze met klanten voert achter de kassa van Mode en Meiden. 'Ik klets heel wat af en weet zodoende zo veel van organisatiekunde dat ik eigenlijk vrijstellingen verdien.' Piet, die zijn geld verdient met het opzoeken van virussen tussen de nullen en enen ('als ik er een gevonden heb, vraag ik geld') vindt dat eigenlijk ook wel. De collegereeks over het opzoeken van virussen tussen de nullen en enen leverde hem weinig nieuwe stof op. 'Raadt u maar eens wie er meer wist, mevrouw, de docent of ik.' Bovendien is Piet niet blij dat hij zijn studiebeurs moet terugbetalen, omdat hij te veel heeft bijverdiend. 'In de opstartfase van het bedrijf had ik geen geld en nu heb ik geld, maar geen tijd voor mijn studie. Met zestig uur werken per week denk ik dat ik mijn studie maar uitsmeer over tien jaar.' Jean verwacht meer begrip van zijn universiteit voor het feit dat 'colleges volgen op vrijdagmorgen toch wel zwaar is'.
Daarna predikt SRD-dominee Jeroen Croezen, gekleed in een zwarte toga en hoog verheven boven het gepeupel, zijn visie op het reilen en zeilen van de UT en de afbrokkelende academische vorming in Twente. 'Maar', dwingt de eerlijkheid hem te zeggen, 'weten we eigenlijk wel wat academische vorming is?'.
Jelmer van der Zee van de SRD-werkgroep milieu overhandigt Vrijhof-medewerker Ton van der Woude een ingelijste milieumuurkrant om op de valreep nog even aandacht te vragen voor het milieu. 'Het lijkt wel goed te gaan met het milieu op de UT, maar zo af en toe gaat het net niet mis. Dan wordt bijna ineens het kringlooppapier afgeschaft.'
Karen den Hartog slaakt een diepe zucht. 'Ik hoop dat jullie het leuk gevonden hebben en dat jullie er nog wat van opgestoken hebben.' Alle gasten en de bandleden krijgen als bedankje een pen met ingebouwde paperclips en worden door een 'Ronde-Miss' uitbundig gezoend. En daarmee verklaart Karen het academisch jaar op alternatieve wijze voor geopend.
