'Hé, hier moet nog ijzerdraad', merkt een scholier op tegen zijn buurman. Met z'n zessen staan de leerlingen te knutselen aan wat een hefboom moet worden. 'Schiet op, we moeten hem zo gaan testen', roept een ander.
Twee dagen duurde de scholierenmanifestatie. Busladingen vol nieuwsgierige jongeren werden gedropt op het UT-terrein. Scholieren als juniorwetenschappers. 'Hoewel het donderdag en vrijdag zou zijn, stonden er woensdag al enkele scholieren op de stoep', vertelt projectcoördinator R. van 't Hullenaar (VEB). 'Een geintje van medescholieren waarschijnlijk, maar het zegt iets over het enthousiasme dat voor de manifestatie bestaat.'
Met het college 'Beter weten door kleiner te meten' openden de dagen. De scholieren konden vervolgens twee onderzoeksprojecten kiezen uit een aanbod dat voorbereid was door de verschillende faculteiten en een aantal bedrijven. De leerlingen mochten zelf de handen uit de mouwen steken.
Volgens Van 't Hullenaar is het allemaal vlot verlopen. 'Alle medewerkers hebben ontzettend hun best gedaan om de manifestatie te laten slagen.' Minder goed ging het kiezen van de projecten. Sommige scholen hadden hun leerlingen bij voorbaat voor bepaalde projecten ingedeeld, en dat was niet de bedoeling: de jongens en meiden hadden zelf moeten kiezen.
Waarom komen de schoolklassen naar de manifestatie? Het is gewoon heel leuk, zegt Wim Meewsen, docent van een vierde klas gymnasium: 'De leerlingen kunnen hier praktisch bezig zijn. Je probeert de theorie in je technieklessen te onderbouwen. Zo'n manifestatie als deze is een manier om de theorie een beetje te vertalen. Je kunt de leerlingen wat laten zien en ze kunnen ervaring opdoen. We komen hier elk jaar.'
De begeleidende studenten die elk zo'n vijftien scholieren onder hun hoede hebben, zijn ook positief. 'Ze zijn best lekker aan de gang', vertelt Peter Richard, student WB en CT, 'ik denk dat de mensen enthousiast worden voor techniek. Kijk, die meiden aan de middelste tafel waren in het begin behoorlijk sceptisch, moet je ze nu zien; aardig fanatiek, hè?'
Annemiek (15) zegt: 'Ik vond techniek altijd wel leuk, maar het wordt leuker als je er echt mee bezig bent.' Daniel (16): 'Ik zat eerst bij iets anders, maar dat was niet leuk. Toen was hier nog plek vrij. We zijn een hefboom aan het bouwen.' Laura (15): 'Het gaat niet om de prijs, het gaat erom dat je lol hebt, maar ik heb er eigenlijk wel wat van geleerd.'
Dan worden de hefbomen getest. De spanning stijgt: wanneer begeeft-ie het? Dan klinkt er een luide kreet, gevolgd door applaus. Nu dus.
Als de hefbomen getest zijn, rest de afsluiting in het CC-gebouw. Een heuse diashow - met de nadruk op show. Gekke, vrolijke, suffe, intelligente scholierengezichten flitsen ritmisch voorbij. De zaal deint mee op de house-muziek. Gefluit bij een knappe kop, applaus bij herkenning van een klasgenoot. Dan is het voorbij. De scholieren stromen de zaal uit.
Wat vond je nu het leukst? 'Bruggenbouwen!', roept een meisje. 'Nee joh', roept een ander, 'de lunch!' 'O ja, de lunch; daar kun je goed mee bouwen, met die kroketten. Net werktuigbouw!'
Renate Spreij
De jaarlijkse scholierenmanifestatie was opnieuw een succes. 'Techniek wordt leuker als je er echt mee bezig bent.'
