door
De Jong is onlangs afgestudeerd bij civiele techiek en management. Jacobs komt niet van de UT. Zij zal volgende week haar afstudeerpraatje houden aan de Landbouwuniversiteit Wageningen waar ze tropische cultuur techniek studeerde. De twee leerden elkaar kennen toen De Jong op zoek ging naar een partner voor het uitvoeren van de onderzoeksopdracht, die hij had gekregen van het Staringcentrum in Wageningen. Dit centrum is een onderdeel van het ministerie van Landbouw. Jeroen de Jong: 'Ik wilde geen opdracht die alleen technisch zou zijn. Er moesten ook sociale aspecten in zitten.'
Probleem in Hisar met de watervoorziening is dat het grondwaterpeil te hoog is. Bovendien is het water brak. De kanalen die vers water naar de velden moeten leiden, zijn voor het grootste deel kapot door slecht onderhoud. Daardoor krijgen de boeren aan het einde van de waterweg geen vers water. 'Het onderzoek naar deze problemen spitste zich in het verleden vooral toe op de technische aspecten. Belangrijk is echter ook dat wordt gekeken of oplossingen wel werken. Vaak kunnen boeren niet samenwerken door verschillende achtergronden of omdat ze zelf al een oplossing voor hun eigen probleem hebben bedacht.'
Beide studenten hielden interviews met boeren en ambtenaren van het department for irrigation. Een tolk maakte het tweetal wegwijs in de complexe en 'zeer gesloten' Indiase samenleving. 'We waren de enige twee blanken in een stad zo groot als Enschede', vertelt Jacobs, die net als De Jong een kamer had op de campus van de Universiteit van Hisar. 'En dus waren we een bezienswaardigheid.'
Aanstoot
Ongestoord werken zat er dus niet in, vervolgt Jacobs. 'Soms stonden ze minutenlang op de deur van je kamer te kloppen. Ook mensen die je niet kende. Bonken zelfs. Gelukkig had de deur een grendel.' De Jong vult aan: 'De verveling op de campus isenorm en iedere afleiding is welkom. We hebben ons zelfs een keer in de badkamer verstopt om maar met rust gelaten te worden.'
'Misschien kwam het ook wel omdat ik een meisje ben', denkt Claire Jacobs. 'Er studeren wel meisjes, maar die zitten in speciale huizen op de campus. Om zes uur gaat de grendel erop en komen ze er niet meer in of uit. Zelfs ouders moeten voor een bezoek een schriftelijk verzoek indienen. Claire zorgde er wel voor dat zelf geen 'aanstoot' gaf. Dus liep ze op de campus in kleding met lange mouwen en pijpen. 'Maar de mannen deden toch alles om me aan te raken.'
De onbekendheid met de Indiase cultuur en samenleving zorgde ervoor dat de twee Nederlanders zich geregeld lieten belazeren. 'Een dag na aankomst in Delhi wilden we met de bus naar Hisar. Een taxichauffeur vertelde ons dat de weg daar naar toe niet veilig was door moslim-hindoe-gevechten. Voor 75 dollar kon hij ons wel naar Hisar brengen. Let wel, een buskaartje kost een rijksdaalder.' Onderweg was het echter verbazingwekkend rustig, niets aan de hand dus.' Later lazen ze in de gids van Lonely Planet dat taxichauffeurs toeristen op deze manier oplichten. Jeroen de Jong: 'Als onervaren westerling ben je zo'n gemakkelijk slachtoffer. Maar ze zijn wel creatief wanneer ze wat van je jatten. Ze klauwen niet gewoon je spullen. Nee, ze verzinnen er een smoes bij.'
Primitief
Volgens De Jong en Jacobs is India ook 'rommelig en primitief'. In het land geproduceerde gebruiksgoederen zijn 'in elkaar geflanst'. Warm water is er amper, stekkers breken zomaar af en de automatische reservefunctie van WP staat op drie minuten, omdat de stroom met de regelmaat van de klok uitvalt. Toch was met name Claire Jacobs geen onervaren reiziger. Eerder verbleef ze voor haar studie in Peru en Chili. 'Daar ging ook weleens wat mis en functioneerde niet alles. Maar India is extreem.'
'Je accepteert het', relativeert Jeroen. Maar op een bepaald moment heb je er echt schoon genoeg van. We hebben daar de eenzaamste kerst ooit meegemaakt. Alles ging mis. Alles ging kapot. We stonden onder grote druk omdat we een deel van ons onderzoeksverslag wilden afmaken.'
Zuippartij
Verbazingwekkend noemen de twee studenten de maatregelen die op de campus werden getroffen vanwege een bezoek van de premier. 'Ineens werd alles gerepareerd.' Vlak na kerst zou hij een kopje thee komen drinken. Twee dagen daarvoor zaten er al sluipschutters, 'heel ongure types', op het dak. De campus veranderde in een vesting. De gaten in het asfalt waren ineens gedicht en fonteinen werkten plotseling weer. De Jong: 'De werkloosheid is enorm en dit levert weer een beetje werkgelegenheid op. De reparatiewerkzaamheden worden over het algemeen knullig uitgevoerd. Binnen een jaar is alles weer kapot.'
Alcohol is in de staat Haryana, waarvan Hisar een onderdeel is, verboden. De vrouwen van de staat hebben op een partij gestemd die tegen alcohol is, omdat het geweld (als gevolg van drank) tegen vrouwen enorm is. Maar het verbod wordt doorvelen met de hand gelicht. Jeroen en Claire: 'Een van de vele zussen van onze tolk was getrouwd met het hoofd van politie in Sirsa. Wij gingen bij hem op bezoek en toen bood hij ons alcohol aan', lacht Jacobs. 'Eerste reageerde ik nog een beetje afhoudend, maar daar wilde hij niets van weten. Gedronken moest er worden. De gordijnen gingen dicht en wij hebben bier en wijn zitten zuipen.' Ook het hoofd van het faculteitshuis waar de twee Nederlanders een half jaar verbleven, lustte er wel pap van. 'Engels sprak hij amper, maar hij werd een beetje onze surrogaatvader. Eens in de twee weken was zijn vrouw een avond weg en dan werden we bij hem ontboden om te zuipen.'
Geen spijt
'Een hypocriete samenleving', vat Jacobs samen. 'Op de universiteit zijn ze allemaal professor en doctor, maar ze doen niets. De wetenschappelijke staf zit voornamelijk thee te drinken', aldus De Jong. Spijt hebben de twee Nederlanders niet van hun klus. Het verblijf in India was vooral boeiend. 'Je moet je niet te afhankelijk opstellen. Gewoon dingen zelf oplossen.' Als voorbeeld noemt ze de watertanks op het faculteitshuis, die iedere drie dagen werden gevuld. Probleempje was dat de kraan van de tanks openstond en het gevaarte dus bijna met dezelfde snelheid weer leeg liep. 'Op een gegeven moment ben ik zelf maar op het dak geklommen om de kraan dicht te draaien. Maar dat soort dingen waren het probleem niet. Het was veeleer het gebrek aan privacy dat ons bijna de das omdeed.'
