Al ruim een jaar bestoken de studenten van deze instelling het College van Bestuur met argumenten die pleiten voor de invoering van een stelsel van ongedeelde medezeggenschap, met één raad voor medewerkers en studenten. Zij zijn namelijk van mening dat het belang van de UT als geheel meer gebaat is bij één raad die een gewogen advies uitbrengt, dan bij twee raden die elk afzonderlijk een advies uitbrengen, waaruit het College van Bestuur vervolgens een afweging maakt. In dat laatste geval vrezen de studenten dat de belangen van het personeel zullen prevaleren en achten zij de kans dat studenten en medewerkers tegen elkaar uitgespeeld worden, reëel.
Het heeft echter niet mogen baten. Het College stelt zich namelijk nog steeds op het standpunt vóór een stelsel met aparte raden voor medewerkers en studenten. De redenen hiervoor zijn onduidelijk. De keuze lijkt voort te komen uit het eigenbelang van het College. Want zeg nou eerlijk, wat zou u als willekeurige lezer van dit blad doen, indien u de keuze had uit de volgende opties:
- een advies krijgen van één raad, dat u al dan niet kunt opvolgen en waarbij u het risico loopt dat de gehele raad zich tegen u keert en ellenlange procedures start die de besluitvorming en beleidsvoering kunnen vertragen?
- of geconfronteerd worden met twee raden en twee - tegenstrijdige - adviezen, waaruit u zelf een afweging kunt maken zodat u altijd - een beetje - goed zit?
Het staat voorop dat de eerste mogelijkheid hogere eisen stelt aan de kwaliteit van de bestuurders. Zou de keuze van het College van Bestuur wellicht voortvloeien uit twijfel over zijn eigen kunnen? Of is er iets anders aan de hand?
Ach, eigenlijk is die gedeelde medezeggenschap helemaal zo gek nog niet. In het huidige stelsel van medebestuur, waarin studenten en medewerkers medeverantwoordelijk zijn voor het beleid van de instelling, laten studenten het belang van de universiteit prevaleren boven hun eigen belangen. Misschien doen zij dit wel te vaak. Onder het regime van de MUB verandert dit. De behartiging van de eigen belangen komt centraal te staan. Dit betekent dat als het College van Bestuur onder de nieuwe bestuursstructuur met een voorstel komt dat het belang van de instelling dient, maar indruist tegen de belangen van studenten, het College het in dat geval kan vergeten. Indien het College namelijk een dergelijk voorstel handhaaft, dan zal dit leiden tot eindeloze beroepsprocedures en een ellenlange vertraging van de besluitvorming. Dit komt het beleid van de instelling zeker niet ten goede. De maandelijkse ontbijtjes met de nieuwe rector - hoe zeer ik die toejuich - veranderen daar niets aan.
