De eerste fase van de risico-inventarisatie en -evaluatie is inmiddels afgerond. Per eenheid (faculteit of dienst) is, middels vragenlijsten, onderzocht wat mogelijke knelpunten in de arbeidsomstandigheden zijn. In een aantal gevallen dient een nadere inventarisatie te worden uitgevoerd. Die fijnmazige risico-inventarisaties moeten voor het eind van het academisch jaar bij de arbeidsinspectie ingeleverd worden. De volgende stap is het opstellen van een Arbomeerjarenplan waarin voor de komende vier jaar wordt vastgelegd welke maatregelen geboden zijn. In de afgelopen weken heeft de Arbo- en Milieudienst (AMD) de Arbocoördinatoren in workshops voorbereid op de fijnmazige risico-inventarisatie.
Als knelpunten scoren werkbelasting en 'klimaatvoorzieningen' (verwarming en ventilatie) hoog. In de plannen voor bijvoorbeeld de renovatie van het WB-gebouw is dan ook in verbetering van de klimaatvoorziening voorzien. Naar de hoge werkbelasting binnen het Bureau van de Universiteit, waar dit knelpunt het sterkst naar voren kwam, wordt nader onderzoek verricht.
Ondanks de structurering in de afgelopen twee jaar van het Arbozorgsysteem blijkt de verhouding tussen verantwoordelijkheden en bevoegdheden soms nog een probleem. De faculteitsdirecteuren zijn bijvoorbeeld wel verantwoordelijk voor de Arbozorg, maar kunnen niet eisen dat er in het onderwijsprogramma aandacht aan wordt besteed.
Ook wordt geconstateerd dat het de Arbozorg (nog) ontbreekt aan draagvlak op de werkvloer. Arbozorg is weer iets nieuws dat er 'bij' komt, verzuchten sommige medewerkers. Toch gelooft arbeidshygiëniste Yvonne Jansma dat 'Arbo' langzaam ingeburgerd raakt. 'Bij de Vrijhofverbouwing is er nog een en ander misgegaan. Daarover werden wij wél gebeld. Ik denk dat er tien jaar geleden een stuk minder was geklaagd. Dus het besef groeit.'
Een ander gesignaleerd knelpunt zijn de beperkte financiële mogelijkheden voor Arbozorg. Afgelopen jaar concludeerde een onderzoeksbureau dat de eenheden hierdoor te weinig 'slagkracht' hadden. Dat lijkt (deels) opgelost, want het CvB heeft de beheerders vanaf 1997 in totaal 1,4 miljoen gulden (structureel) toegewezen voor Arbozorg. Ze mogen dat geld dus alleen daaraan uitgeven. Tweederde is bedoeld voor personeelslasten en eenderde voor 'activiteiten'. Hiervan wordt bijvoorbeeld voor het TW/RC-gebouw een parttime Arbo- en Milieusysteembeheerder aangetrokken.
Het meest voorkomende potentiële knelpunt is de inrichting van 'beeldschermwerkplekken'. Onderzocht moet worden of die wel ergonomisch verantwoord zijn. Een hele klus gezien het aantal werkplekken waar het om gaat. Arbo-cordinator Martin Gerritsen van de faculteit Technologie & Management en het Bureau van de Universiteit wil hiervoor onder meer de secretaresses inschakelen.
Zijn collega Ruud van Leeuwen van Chemische Technologie denkt aanzienlijk minder tijd kwijt te zijn: 'Het meubilair is niet instelbaar, dus dan weet je al dat het niet goed is.' Toch is het goed dat eens op papier te zetten: 'Dan kunnen we in overleg met bijvoorbeeld de dienstcommissie een plan maken om dat in vijf of tien jaar recht te breien.'
Ook zullen, wegens wettelijke verplichtingen, nadere inventarisaties worden uitgevoerd naar fysieke belasting van bijvoorbeeld medewerkers van het Facilitair Bedrijf, naar geluidsoverlast, stralingsgevaar, toxische stoffen, persoonlijke beschermingsmiddelen en opslag van chemicaliën.
'We zijn nu niet met een verhevigde actie bezig omdat er allerlei acute problemen zijn', stelt veiligheidskundige Jos de Lange met nadruk. De UT is al jaren bezig met veiligheid, milieu, gezondheidszorg en arbeidshygiëne. Maar de integratie en structurering van die verschillende taken, Arbozorg dus, is voor het onderwijs pas twee jaar geleden wettelijk geregeld.
Dat de risico-inventarisatie vooral veel al bekende knelpunten heeft opgeleverd, is geen reden om Arbozorg als een overbodige papiermachine te beschouwen, zo stelt De Lange: 'We geven nu handen en voeten aan die knelpunten. Er is straks geen reden meer die niet aan te pakken. Bovendien wordt gemakkelijker controleerbaar of er wat gebeurt.'
Chemicaliënopslag aan de UT
