De minister is niet tevreden over de offertes die de OV- bedrijven hebben gedaan. Hij had hun gevraagd de kosten van drie varianten te berekenen. Maar zelfs de goedkoopste variant, een kaart die alleen geldig is op het traject tussen woon- en studieadres, moet volgens de OV-bedrijven al 625 miljoen gulden kosten.
Duurder nog is het handhaven van de huidige kaart, die studenten de keus geeft tussen een week- of een weekendkaart. Omdat het aantal studenten na 1998 zal dalen, kunnen de kosten daarvan omlaag, maar, zeggen de OV-bedrijven, niet verder dan naar 680 miljoen gulden. Ritzen vindt dat te veel. Hij gaat nog deze week overleggen met zijn collega-ministers, maar ontkent dat hij het kabinet om extra geld zal vragen. Enkele weken geleden heeft hij de studentenbonden LSVb en ISO al gevraagd wat die ervan zouden vinden als de kaart verdwijnt. De bonden zijn daar tegen.
De openbaar-vervoerbedrijven hebben veel belang bij de studentenkaart. Bij de Nederlandse Spoorwegen bij voorbeeld zijn studenten met 3,6 miljard verreisde kilometers per jaar goed voor een kwart van alle reizigers. De NS verwachten dat het verdwijnen van de studentenkaart hun twee miljard kilometers kost. De OV-bedrijven schermen met cijfers die moeten aantonen dat het afschaffen van de studentenkaart ook andere belangen schaadt. Volgens onderzoek dat Intomart in hun opdracht heeft verricht, gaat twintig procent van de studenten per auto reizen, met alle gevolgen voor verkeersveiligheid en milieu van dien. Daarnaast zeggen veel studenten op kamers te gaan wonen. Dat zou Ritzen 230 miljoen gulden aan extra uitgaven voor uitwonendenbeurzen kosten, en dat bedrag zou hij dus moeten verrekenen met wat het afschaffen van de kaart hem oplevert.
