Vorig jaar waren er DRIE gevallen van meervoudige kindermoord. In januari bracht een man in Krimpen aan den IJssel zijn DRIE kinderen om het leven. In maart doodde een inwoner van Assen zijn DRIE kinderen en daarna zichzelf. En in mei gaf een man in Diemen zijn DRIE kinderen slaappillen, waarna hij ze met een mes doorstak. Afgelopen week was het raak in Hoofddorp. Wederom DRIE dode kinderen; de ouders zijn gearresteerd. Saillant detail: het getroffen gezin had ook DRIE huisdieren, waarvan alleen de kat het drama overleefde.
Onze koningin heeft DRIE kinderen. De Britse evenzo. Dit belooft weinig heil voor de toekomst van de Europese monarchie. Niet voor niets komt overal in ons land een vrouw die zwanger is van haar derde kind zonder nadere vragen in aanmerking voor een abortus. Want DRIE, daar rust een doem op. En daarvoor hoef je niet eens bijgelovig te zijn. Bijbels mag ook.
Noach heeft DRIE zonen. Als de scheepsbouwer een keer een flinke kater heeft en ontdekt dat zijn jongste gniffelt om zijn naakte roes, dan loopt het dramatisch uit de hand. Noach vervloekt Kanaän. Een knecht der knechten zal hij zijn. Slaaf dus. Nog vele millennia later wordt op dit voorval een complete apartheidstheologie gefundeerd. Als Noach en zijn vrouw tijdens al die maanden dobberen op de ark er nou gewoon even een vierde kind bij hadden verwekt, dan had de geschiedenis van Zuid-Afrika er een stuk vrolijker uitgezien.
Even later in de Thora is het stamvader Juda die DRIE zonen op de wereld zet. Hij heeft er weinig geluk mee. De oudste is slecht in de ogen van de Heer, dus de Here doodt hem. Van de tweede, Onan, wordt de misdaad nauwkeurig beschreven. Hij roept de toorn Gods over zich af door het herhaaldelijk plegen van coïtus interruptus. De Here doodt ook hem. Van de derde broer is nooit meer iets vernomen, de moeder sterft en vader Juda wordt een befaamde hoerenloper. Oorzaak van dit alles: het verdoemde kindertal.
Met deze verhalen ben ik opgegroeid. Ze werden dagelijks verteld. Aan de keukentafel. En elke keer als ik ze hoorde was ik weer blij dat mijn ouders vier kinderen hadden. De geboorte van mijn jongste broertje had veel voorspoed over ons gezin gebracht. Toch waren wij wel altijd op onze hoede. Zo hadden wij als broers de keiharde afspraak dat nooit een van ons in zijn eentje het huis zou verlaten. Want je ouders achterlaten met drie kinderen, dat is vragen om problemen.
