De Stichting Studentenhuisvesting Drienerlo (SSHD) daagt vrijdag in een kort geding de bewoners van Calslaan 46 voor de rechter. De dertien studenten weigeren hun kamers te verlaten, zodat het pand gerenoveerd kan worden. Reden voor de weigering is de wens bij elkaar te kunnen blijven wonen. Dat is in de door de SSHD aangeboden tijdelijke vervangende woonruimte niet mogelijk.
Volgens de advocaat van de Calslaan-bewoners, Marco Swart, heeft de SSHD niet het recht te eisen dat de studenten hun kamers verlaten, omdat de stichting geen vergelijkbare vervangende woonruimte aanbiedt. Bovendien, zegt hij, biedt de wet de huurder bescherming wanneer de verhuurder alleen de gedaante of de inrichting wil veranderen. Uitzetten mag alleen wanneer sprake is van het verrichten van achterstallig onderhoud. 'Maar deze kostenverslindende ambitieuze plannen zijn niet nodig. Die streven hun doel voorbij', aldus Swart.
Het is de bewoners, zo stelt Swart met nadruk, niet te doen om een hogere verhuisvergoeding, in tegenstelling tot eerdere berichten. 'Als het echt niet anders kan en ze moeten verhuizen, dan willen ze meer geld om de kosten te dekken. Maar daar zal tijdens de rechtszaak niet de nadruk op komen te liggen.'
Bert Bokhove, directeur van de SSHD, is van mening dat de studenten wel degelijk geschikte vervangende woonruimte is aangeboden. Swart zegt hierop dat de studenten dan alsnog een half jaar verspreid hadden moeten wonen, omdat deze ruimte niet gelijk beschikbaar was. Swart: 'Apart wonen is juist wat de bewoners niet willen. Typerend is dat de studenten bij elkaar willen blijven wonen als groep. Groepsbewoning is nog steeds erg in en ze hebben er recht op.'
De SSHD-directeur heeft begrip voor de wens van de studenten, maar zegt geen alternatieven te hebben. Voorts heeft de SSHD in overleg met de Centrale Bewonersraad afspraken gemaakt over de aanpak bij groot onderhoud en renovatie. Daarnaast heeft de meerderheid van de bewoners van de Calslaan ingestemd met de plannen. Bokhove: 'Wellicht kan de groep op termijn weer bij elkaar wonen. We hebben ons in alle bochten gewrongen om een oplossing te vinden en die is er niet. Ze moeten er gewoon uit.'
