Bestuurskunde studeren om Frans te leren

| Redactie

David van Mechelen vindt veel leuk. Te veel, want een dag heeft maar 24 uur. Daarom is hij, zoals-ie het zelf omschrijft, hyperactief geworden. Maar zijn studie heeft daaronder allerminst geleden. Want de vijfdejaars heeft op één na al zijn werktuigbouwkundevakken binnen én een propedeuse bedrijfskunde op zak. Daarom krijgt hij de Stork-UT-prijs 1996, al had hij dat zelf niet verwacht: 'Ik wist dat de concurrentie groot was. Eerlijk gezegd had ik er niet eens op gehoopt.'

De Stork-UT-prijswinnaar heeft weinig aanmoediging nodig om enthousiast van wal te steken. Met gepaste trots toont hij een artikel in de UT-Mediair van december waarin zijn naam voorkomt. Samen met tweelingbroer Xander en twee andere WB-studenten deed hij mee aan een prijsvraag van de Nozema. De vier moesten een alternatief systeem bedenken om de zendmast in IJsselstein op te tuigen als kerstboom. Resultaat: een gedeelde eerste prijs. Waarderend spreekt hij over de ontvangst door de Nozema. Zelfs staatssecretaris Nuis was aanwezig. Maar hij vond het vooral leuk om met de jury nog eens alle technische ins en outs te bespreken.

'Het is wel vreemd, ik had nooit gedacht dat ik zo'n technische studie zou gaan doen', bekent Van Mechelen. 'Na mijn eindexamen heb ik een gat in de lucht gesprongen omdat er een einde aan natuurkunde kwam. Op zichzelf ging dat prima, maar ik vond alleen mechanica leuk en daar was ik mij toen nog niet bewust van.' Hij begon daarom met technische bedrijfskunde in Twente. 'Dat ging heel goed, ik liep nominaal. Maar in februari ben ik overgestapt op werktuigbouwkunde. Een jongen bij mij in huis deed ook WB. Ik zag een uitdaging in die lange formules, WB is een meer specialistische studie dan TBK.' Na twee jaar had Van Mechelen twee P-diploma's en een aantal D-vakken van werktuigbouwkunde binnen. 'Ik heb mijn P van bedrijfskunde afgemaakt omdat ik anders het gevoel had een jaar verloren te hebben.'

Vergaarbak

'Mijn eerste commissiewerk was de organisatie van de Bedrijvendagen '94. Daarvoor werd ik gevraagd door een bestuurslid van Newton (de studievereniging van WB, red.) dat mij kende. Zo ben ik in het actieve wereldje verzeild geraakt. Ik deed de externe contacten en de pr. Nou ja, eigenlijk was mijn werk een soort vergaarbak van activiteiten die niet onder de voorzitter, de penningmeester of de secretaris vielen.'

'Zo gauw ik in het bestuur van Isaac Newton zat heb ik me hard gemaakt voor uitbreiding van de Bedrijvendagen. Ik had goede contacten met TBK- en CT&M-studenten. Dat bood een mooie kans het aantal doelgroepen te vergroten. Sinds vorig jaar is de organisatie in handen van een onafhankelijke stichting. Alles gaat vreselijk professioneel als je het vergelijkt met twee jaar geleden. We waren nog bang dat bedrijven niet zo geïnteresseerd zouden zijn in een brede opzet, maar die zijn juist heel enthousiast.'

'Na de Bedrijvendagen ben ik gevraagd voor de organisatie van een congres van NIVE-JMC, de Junior Management Club, door een paar vrienden die bij TBK zaten. NIVE-JMC staat open voor alle studierichtingen. Ik was secretaris. Dat was erg mooi om te doen, veel harder werken dan voor de Bedrijvendagen. Want daarvoor hadden we een standaard draaiboek en hiervoor was niks standaard. De commissie was ook een gezelligheidsclub, daarom werkte het ook zo lekker.'

'Tijdens de organisatie van dit congres ben ik gevraagd voor het bestuur van Isaac Newton. Ik was al een keer secretaris geweest, had een keer externe betrekkingen en pr gedaan, nou wilde ik wel eens voorzitter zijn.Isaac Newton is een superactieve vereniging met heel veel actieve leden. Ik had al aan veel activiteiten meegedaan. Het bestuurswerk sprak me aan. Ik wist gewoon dat ik voor iets goeds bezig zou gaan en er liepen, dat is trouwens nog steeds zo, goede en sympathieke mensen rond. Dat is wel belangrijk, want het kost je soms veertig uur per week. Het heeft mij ongeveer vier maanden studietijd gekost, even veel als wat het mij aan auditorensteun oplevert.'

Motivatie

'Nu zijn twee van de bestuursleden van de projectonderwijs-generatie. Die komen handen en voeten te kort om hun studie en het bestuurswerk te combineren. Daarover hebben wij ons wel zorgen gemaakt. Het nieuwe onderwijssysteem van WB is heel star en het is moeilijk daaromheen activiteiten te ontplooien. Straks zijn alle bestuursleden van de projectonderwijs-generatie. Dan moet blijken of het wel of niet kan. Maar de universiteit moet zich wel realiseren dat studieverenigingen de faculteiten een hoop werk uit handen nemen.'

'De auditorensteun is voor mij nooit een motivatie geweest. Ik hoop klaar te zijn voordat ik daar een beroep op moet doen. Het klinkt cliché, maar ik heb in dat jaar als bestuurslid echt veel geleerd. Daar doe je het voor, en we hebben ook veel leuke dingen gedaan.'

'In het overleg van studieverenigingen heb ik wel voorgesteld voor de zwaardere bestuursfuncties een bestuurdersbeurs aan te vragen. Maar de moeilijkheid is dat het voorzitterschap van Isaac Newton niet vergelijkbaar is met het voorzitterschap van sommige andere verenigingen. Bovendien zijn er twaalf studieverenigingen. Als je alle voorzitters, penningmeesters en secretarissen een bestuurdersbeurs geeft zit je al op 36. De temponormregeling, dat je eenderde minder aan studiepunten hoeft te halen, is in ieder geval al goed.'

'Tijdens dat bestuursjaar heb ik ook in de faculteitsraad gezeten. Als je in het bestuur van Newton zit, leer je de faculteit goed kennen. Ik was benieuwd hoe het faculteitsbestuur werkte. De faculteitsraad was mooi te combineren met het bestuur van Isaac Newton. Je moet alleen een beetje opletten richting faculteitsbestuur. Het ene moment zit je met de pet van de studievereniging op en dan ben je een lid van de faculteitsraad.'

Genuanceer

'Als raadslid kun je niet altijd vrijuit spreken. Ik ben daar niet zo goed in. Bestuurlijk en organisatorisch werk vind ik leuker. Soms word ik gewoon ziek van al dat genuanceer. In een bestuur heb je veel meer daadkracht. Toen wij op een gegeven moment geld over hadden, hebben we bedacht dat we een gratis ijsfeest wilden geven. Een week later stond het er. De WB-vijver was verlicht met hele mooie spots, we hadden een disco, glühwein, erwtensoep. Echt gaaf.'

'Eigenlijk zou je twee jaar in de faculteitsraad moeten zitten om de details te begrijpen. Maar als de studenten wat zeiden luisterde het faculteitsbestuur wel. Mijn hart ligt bij de faculteit. Ik ben initiatiefnemer en mede-oprichter van het alumniblad Principieel.' Haalt trots een exemplaar uit zijn tas. 'Dit is de tweede editie. Mooi geworden, hè? Zo'n blad geeft houvast aan een vereniging. Als ik later oud-student ben lijkt het mij ook leuk wat van de faculteit te horen.'

'Ik heb ook twee keer de Wetenschaps- en Techniekweek georganiseerd voor WB. Dat was echt heel gaaf. Scholieren moeten in tweeëneenhalf uur een project realiseren waarbij ze iets van WB proeven. Wij moesten projecten bedenken rond het thema van dat jaar. Dat was mooi hoor, de docenten vonden het prachtig. Die waren onderdehand nog harder aan het knutselen dan de leerlingen. Daarnaast heb ik als student-assistent college gegeven.'

'Ik ben ook gevraagd door de KPS. Maar het trok mij niet me een heel jaaruit te schrijven. Want dan gá je gewoon voor zo'n functie en dan zie je niks van je studie. Ik vind mijn studie hartstikke mooi. Dat is toch de rode draad. De rest moet je maar in je vrije tijd doen.'

Van Mechelen is begin januari vertrokken naar Bordeaux, waar hij een half jaar bestuurskunde gaat studeren via een Erasmus-uitwisseling. 'Op het vwo was ik heel lui. Nou ja, niet helemaal, ik heb wel negen vakken gedaan. Maar ik heb toen Frans laten vallen en Duits gekozen, omdat ik in Duitsland had gewoond, dan kon ik achterover zitten. Daar heb ik nu spijt van. Frans is een hartstikke mooie taal en die kan later van pas komen. Maar van formules leer je geen Frans, daar heb je flinke lappen tekst voor nodig. Dus heb ik voor bestuurskunde gekozen. Het is een luxe.'

'Ik vind studeren leuk, daarom wil ik vakken doen in plaats van stages. Professor Tijdeman (zijn afstudeerhoogleraar; red.) is heel flexibel als je iets heel graag wilt en je kunt dat motiveren.'

'Ik ben wel pragmatisch. Het is mooi om door te studeren, maar dat doe je ook bij een bedrijf. Promoveren kun je ook vanuit een baan in het bedrijfsleven. Ik ben niet het type om aio te worden. Ik heb nu vier jaar op de faculteit rondgelopen, ik wil wel eens iets anders zien.'

Eeneiig

Wie David van Mechelen kent, kent ook zijn eeneiige tweelingbroer Xander, eveneens student werktuigbouwkunde en ex-bestuurslid van Isaac Newton. 'Xander en ik lijken echt heel veel op elkaar. Met twee woorden weten we precies wat de ander bedoelt. Ik ken niemand met wie ik beter kan samenwerken. We zijn extreem eeneiig. Toen ik de prijs kreeg zei hij: zullen we hem delen? Dat zou niet onterecht zijn, hij is net zo actief en net zo goed. Maar ja. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.'

'Xander heeft het eerste jaar technische bedrijfswetenschappen in Groningen gestudeerd. Achteraf bleek dat we op dezelfde dag een gesprek hebben gehad met een overstapcoördinator. Helemaal onafhankelijk van elkaar. Toen zei Xander, laat me raden, je gaat WB doen. Dat was wel het meest extreme voorbeeld van hoe we op elkaar lijken.'

De Stork-UT-prijs 1996 wordt uitgereikt op 21 februari om 15.00 uur in Het Wapen van Hengelo.


David van Mechelen

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.