Financiële nood is de drijfveer achter het samengaan van de twee discotheken. Sinds twee jaar bestaat de Stichting Leenrecht, die erop toeziet dat uitleeninstanties auteursrechten betalen over de cd's die ze verhuren. De afdracht voor oudere cd's bedraagt twee kwartjes per uitleenbeurt, voor recent werk betaalt de verhuurder twee gulden.
Sinds deze belasting van kracht is, leiden zowel de CUD als de Enschedese muziekbieb verlies. 'Twee cd-theken in Enschede is teveel,' aldus Mark Drenth, voorzitter van de CUD. 'Marktonderzoek wijst uit dat we onze krachten moeten bundelen. De fusie levert meer leners op, maar vermindert tegelijkertijd de vaste lasten omdat we nog maar één ruimte hoeven te huren.'
Die huur gaat de openbare bibliotheek betalen. 'Daartegenover staat het verdwijnen van de personeelskosten', aldus Harmen Veldhuis, fusie-cordinator van de openbare bibliotheek. 'De campusdiscotheek werkt met zestig vrijwillige uitleners, van wier diensten wij gebruik blijven maken.'
De CUD heeft 25 duizend cd's en elfduizend lp's in de bakken staan, het Enschedese bestand telt zo'n tienduizend titels. Wanneer de collecties samengaan, blijft alleen de centrale muziekbibliotheek in Rotterdam groter. Foto, van links af Gerard Kocx, Harmen Veldhuis, beiden van de Enschedese bieb, en Mark Drenth en Jeroen Bergamin van de cd-uitleen Drienerlo.
Fusie enige optie om te overleven
Popliefhebber moet voor cd voortaan naar stad
De campus heeft zijn eigen platenbieb sinds 1967 - het jaar van Sgt. Peppers lonely hearts club band, zoals elke rechtgeaarde popliefhebber meteen zal constateren. Voor diezelfde popliefhebber zal het even wennen zijn als hij straks voor muziek op schijf niet langer op het universiteitsterrein terecht kan: vanaf 1 maart 1999 is het no disc op de campus. Cd-uitleen Drienerlo fuseert met de Enschedese platenbieb, en verhuist naar de binnenstad. Gelukkig heeft dat z'n voordelen.
Voor sentimental reasons zou je geen afscheid willen nemen van de Schuur, de tot muziekbunker omgebouwde stal naast de Boerderij. De twee betonnen verdiepingen onder het schuine dak, barstensvol met cd's en langspeelplaten, zijn vertrouwd en geliefd. Je kunt er nog terecht wanneer je platenzaak zijn rolluiken reeds uren geleden neergelaten heeft, en altijd klinkt er muziek uit de kwaliteitsboxen aan de muren - muziek meestal die tot lenen noodt.
De sobere inrichting en de 'ondergrondse' sfeer in het pand zijn waarschijnlijk niet eens bewust gecreëerd, maar stroken precies met wat je zou kunnen duiden als de 'alternatieve popscène'. Het hok ademt experimenteerlust, heeft iets VPRO-achtigs. Mark Drenth, voorzitter van de cd-uitleen Drienerlo, is gehecht aan die specifieke sfeer. 'Die willen we straksin Enschede zeker handhaven.'
Daarvoor zal er flink geklust moeten worden in het brave bibliotheekpand aan de Pyperstraat. 'We hebben een AKI-student gevraagd om de inrichting te verzorgen', zegt Drenth, en hij pakt een aantal schetsen. 'Het wordt arty, maar niet gelikt.' Ingrijpender is dat de hele uitleenafdeling verbouwd moet worden. De bibliotheek krijgt in maart een arsenaal cd's te verstouwen dat vier keer zo groot is als de huidige verzameling.
En dat gaat de CUD een lieve cent kosten. De Drienerlose discotheek krijgt zeggenschap over de collectie en de uitleen, en draait daarom op voor de verbouwingskosten. Drenth: 'Die post bedraagt zo'n 75 duizend gulden, geld dat we van de Openbare Bibliotheek kunnen lenen en binnen vijf jaar terug moeten betalen. In ruil daarvoor vraagt de bieb geen huur. Omdat we voor de Schuur twaalfduizend gulden per jaar betaalden, moet dat bedrag op te brengen zijn. Gaan we failliet, dan is de collectie voor de OB.'
Natuurlijk gaat Drenth daar niet van uit. 'Wij hebben dezelfde belangen. Allebei hebben we het moeilijk sinds de invoering van de leenbelasting, nu twee jaar geleden. De bibliotheek vindt de toegankelijkheid van muziek voor de burger een groot goed, en wil dat niet zonder slag of stoot opgeven. Als we niet fuseren dreigt dat wel te gebeuren.'
De jaren vóór de leenbelasting kocht de CUD zo'n vijftig nieuwe cd's per week, op jaarbasis een investering van zeventigduizend gulden. Sinds de verplichte afdracht is dat budget geslonken tot minder dan de helft. 'Als we doorgaan op deze voet redden we het uiteindelijk niet. Meer cd's in de bakken en een groter lenerspubliek is de enige optie om te overleven. De fusie moet ons op termijn weer op het oude bestedingsniveau brengen.'
Interessant voor de lener, die sowieso met een enorme expansie te maken krijgt. Enschede doneert een slordige tienduizend titels. Afgezien van de overlap levert dit vooral verbreding op. De Openbare Bibliotheek dekt genres waar de CUD tot voor kort weinig aandacht aan besteedde.
Niet zonder reden overigens. Wat je aantrof in de bakken van de Schuur was de pop-avantgarde van vandaag en morgen, maar ook het achterland voor backtrackers: de geschiedenis van de rock-'n-roll in 1001 klassieke albums, zonder echte hiaten. Wat Enschede daaraan toevoegt zal voornamelijk amusementsmuziek zijn, verwacht Drenth. Van Jantje Smit tot en met Harry Belafonte, artiesten waar de gemiddelde UT'er niet op af zal komen. 'Dat is zo', geeft hij toe, 'maar de CUD streeft naar volledigheid. Het is toch mooi als je ook wat van Marianne Weber hebt staan?'
