Grenzen

| Redactie

We hebben familieberaad gehouden. De verkiezingen naderen, en mijn moeder moet binnenkort aangeven of en onder welke voorwaarden ze in een volgend kabinet weer minister wil worden. Ze is er nog niet uit. U moet weten dat ze nou niet bepaald trots is op wat ze de afgelopen vier jaar heeft bereikt. Vooral de beoogde terugdringing van het autogebruik is faliekant mislukt. Ze was nog niet aangetreden of de rechter veegde de carpoolstroken van de baan. De tarieven voor het openbaar vervoer stegen. En door de verruimde winkeltijden zitten de grote steden nu ook op zondag verstopt met ronkende auto's. Ja, files staan er nu zeven dagen in de week.

Nou heeft mijn moeder de milieuschade van de file aanvankelijk onderschat. Haar beeld van een file was dat van een lange rij stilstaande auto's zoals wij die kenden bij ons in de straat voor de openstaande brug. U weet wel: "Brug omhoog, motor af". Wat m'n moeder betreft konden de files dus niet lang genoeg zijn. "Onthaasting" heette dat in haar ideologie. Pas toen ze ontdekte dat de filerijder streeft naar maximalisering van de uitstoot per afgelegde meter, is ze serieus over dit probleem gaan nadenken. Onder het motto "de vervuiler betaalt" kwam ze vervolgens met een accijnsverhoging op brandstof. Maar veel ruimte kreeg ze niet, want al snel lagen de pomphouders in de grensstreek dwars.

Tijdens ons beraad hebben we hier nog eens goed naar gekeken. We constateerden dat het fileprobleem zich in de grensstreek nauwelijks voordoet. Voorts stelden wij dat je de burger alleen uit z'n auto kunt dwingen wanneer je hem als alternatief goede ov-voorzieningen aanbiedt. En dat is in de grensstreek niet het geval. (Afgelopen weekend nog probeerde een grote groep studenten vanuit Nijmegen via Dinxperlo en Barchem in Enschede te komen. Ze hadden allemaal een ov-kaart, maar hebben niettemin honderden busjes moeten huren om de reis te kunnen maken. En toen nog moesten velen fietsen of lopen. In de Randstad is dit onvoorstelbaar.)

We concludeerden dat de benzineaccijns evenredig moet zijn aan de intensiteit van het openbaar vervoer in de omgeving van het pompstation. Het is een kleine moeite om dit zo in te richten dat het voor niemand loont een pomp verderop te gaan tanken. Mijn moeder was dol enthousiast over dit idee en belde meteen Wim Kok. Maar die zei: "Margreet, prima gedachte. Maar een maatregel die mensen in de Randstad meer laat betalen dan daarbuiten is electoraal niet interessant."

Even later beloofde Kok op televisie dat er geen verdere accijnsverhoging zal komen als de andere Europese landen daar niet in meegaan. Mijn moeder zat mokkend op de bank. "Als we in een volgend kabinet alleen maar mogen doen wat de andere Europese landen doen, dan kunnen we de Nederlandse regering netzogoed afschaffen!" mopperde ze. Maar buiten de grenzen van onze huiskamer heeft niemand dat gehoord.

Harold de Boer

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.