Fris van de lever, column

Waar is de tijd gebleven dat als je je kop uit het raam stak en je oren spitste, je meteen de vrolijke klanken van lokkende flatfeesten hoorde? Uit alle mogelijke richtingen kwam de herrie. Soms drie feesten op een avond, dat waren nog 'es tijden. Zo af en toe is er nog een verdwaald feestje. Zoals dit weekend. Goed verscholen tussen de flats. Bij de entree een tafeltje met twee 'uitsmijters'. Een tientje voor een pul. Een onbedrukt exemplaar. Zo ééntje die je eigenlijk net zo goed kunt weggooien. Zo ééntje die vroeger werd verkocht als de bedrukte uitverkocht waren. Toen vond ik dat nooit zo'n probleem. Ik arriveerde dan om 0.4.00 uur en dan kan zoiets gebeuren. Maar nu was ik er al om 0.1.00 uur. 'Een tientje, anders kom je er niet in'. Alsof het normaalste zaak van de wereld is om medestudenten zoiets aan te smeren. Zou zijn eigen wereldje zo verrot zijn? Of gaat dat nou eenmaal zo in een wereld bestuurd door een seksmaniak en een zuiplap. Als ik een fooi wil geven voor een gaaf feest moet ik dat toch zelf weten!