Met afgrijzen hebben wij kennis genomen van het feit dat Harold de Boer (Uit het Lood, achterpagina vorige week) het best bewaarde staatsgeheim aller tijden verklapt heeft. Het zal je maar verteld worden. Je bloedeigen cultuur is een zoethoudertje. Een soort van lolly die je aan een klein kind geeft, zodat het niet gaat lopen janken.
Eeuwenlang werd kinderen buiten Friesland ingeprent, dat ze nooit, maar dan ook nooit, dit geheim mochten prijsgeven aan welke Fries dan ook. Zelfs in het uiterste geval van een Friese levenspartner bleef de erecode van kracht. Ook die diende je dom te houden.
Je ziet, tot nu toe liep alles gesmeerd. Kleine opstandjes daargelaten, hielden de Friezen zich rustig. Ze waren tevreden. Tevreden met wat ze hadden. Dat schijnbare respect van de medelanders, die ondertussen als één massief blok hetzelfde doel nastreefden. Alle neuzen in dezelfde richting.
Maar nu haalt één neus het in zijn hoofd, om in een universitair weekblad te gaan uitleggen hoe de vork werkelijk in de steel zit. Met één pennenstreek is een zorgvuldig opgeblazen zeepbel uiteengespat.
Hoe nu verder? De noodtoestand is afgekondigd. Reservisten staan paraat. Dutchbat is weggeroepen uit de rechtszaal. Natuurlijk hopen we dat alles over zal waaien. Dat ook dit langs hen heen zal gaan. Dit is redelijkerwijs ook wel te verwachten, maar je weet het natuurlijk nooit. Gelukkig is hiervoor een aantal duidelijke indicatoren voorhanden. Zoals het aantal ingezonden protestbrieven van deze zich roerende bevolkingsgroep. Althans van het niet-analfabete gedeelte hiervan.
Wij als medewerkers van de BVD, detachement Friese Aangelegenheden, hopen dan ook van harte, de enige reactie op deze publicatie te zijn. Zo niet, spoedt u naar de Casper voor blikvoer. Sluit deuren en ramen en zet de radio aan. En anders: hou dit artikel ver van alle Friezen.
