In de postkamer van de UT liggen de witte handschoentjes klaar, voor het geval dat. Toch kan Freddy Brummer (36), hoofd van Transpost op de UT, niet zeggen dat zijn werk er sinds de anthraxcrisis nu veel gevaarlijker of spannender op geworden is. 'We werken alleen wat preciezer. Je weet maar nooit.'
Transpost is onderdeel van het Facilitair Bedrijf en ontstond in 1998 uit de samenvoeging van de postkamer en de afdeling centrale ontvangst en expeditie. Ofwel: transpost = transport + post. 'We ontvangen en distribueren alle non-food goederen op de UT,' vertelt Brummer. Niet alleen pakketjes en brieven maar ook CvB-leden behoren tot deze 'non-food'-categorie: 'Gemiddeld is er elke dag een chauffeur met een collegelid onderweg.'
Als hoofd van Transpost heeft Brummer zo'n 15 man personeel in dienst en moet hij regelmatig vergaderen en onderhandelen. 'Iedereen is uniek en dat maakt het zo leuk om met mensen om te gaan. Een goede leerervaring,' vindt hij zelf, gevolgd door een eerlijk 'Toch zou ik deze job niet mijn hele leven willen doen.' Sinds kort volgt hij een opleiding facilitaire dienstverlening aan de Hanzehogeschool te Groningen om zichzelf bij te scholen.
Aan het eind van de dag wordt het druk in de postkamer. De drie containers van vandaag, waarin per jaar zo'n 2,5 miljoen poststukken terechtkomen, gaan op tijd de deur uit. Ingepakt en al, voorzien van adressering en porto. Dat laatste gebeurt in het 'prepostale' centrum. Bij de couverteermachine blijft Brummer even staan. 'Dit is een mooi apparaat: voor het echte stampwerk. Het vouwt machinaal A4-tjes op, doet ondertussen de envelop open, stopt het A4-tje erin en plakt vervolgens de envelop dicht. Ongeveer 3.000 per uur. Daar kan geen enkele secretaresse tegenop.'
