De cirkel is rond. De Boerderij wordt weer mensa en wederom is het een Blom die het karwei gaat klaren. 'De oorspronkelijke structuur moet weer zichtbaar worden', vindt Abel, zoon van de legendarische Pieter.
Een kleine veertig jaar geleden herschiep architect Pieter Blom een oude Saksische boerderij op het landgoed Drienerlo tot mensa voor studenten en staf van de nieuwe Technische Hogeschool Twente. Volgende zomer veranderen de Boerderij en de aanpalende Schuur - nu onderkomen voor het Bureau Communicatie en studentondernemers - in een eigentijds eetpaleis voor de campusbevolking en haar gasten. Blom junior tekent voor de architectonische uitwerking.
Het kost enige moeite om hem los te weken uit het overleg met zijn opdrachtgevers. UT-Catering heeft haast. De huidige hoofdgebruiker van de Bastille, de andere Blom-creatie die binnenkort onder handen wordt genomen, wil zo snel mogelijk verhuizen naar haar nieuwe onderkomen in Boerderij en Schuur. De Student Union, de nieuwe Bastille-bewoner, zit de cateraars op de hielen. Maar eenmaal neergestreken in een rustig hoekje van de Bastille praat Abel Blom (39) graag over zijn werk en zijn historische band met de campus.
Theehuis
Zijn eerste herinneringen aan de campus zijn ruim 35 jaar oud: van zijn derde tot en met vijfde jaar woonde Abel met zijn ouders in het theehuis van Drienerlo, dat later moest wijken voor het campuscarillon. Vader Blom werkte er aan zijn plannen voor de Boerderij en de Bastille en Abel herinnert zich nog het verstoppertje spelen in de rododendrons.
Inmiddels is Blom junior zelf een veelgevraagd architect. Hij leerde het vak bij - niet de minste - mannen als Alberts, Van Huut en Aldo van Eyck. En - toch ook een beetje - bij zij vader: 'Als kind werd ik vroeger al van de straat geplukt om mijn vader te helpen bij het maken van tekeningen en maquettes. Maar dat was meer moeten dan willen. Toen ik achttien was ben ik bij het architectenbureau van Alberts en Van Huut begonnen. Daar heb ik de lol in het vak ontdekt. Een fantastische tijd. Het grootste deel daarvan werkte ik mee aan de bouw van de ING-Bank in de Bijlmer. Dat was echt spelen met je vak. Daarna kwam ik bij Aldo van Eyck terecht. De vakidiotie van die man sprak me enorm aan. Hij wasaltijd bezig met college geven en daar heb ik ontzettend veel aan gehad. Ik heb de grootste ruzie en de grootste lol met hem gehad. Zalig om mee te werken. Tweeëneenhalf jaar geleden is hij overleden. Samen met zijn weduwe zet ik nu zijn kantoor voort.'
Supervisie
Via Jan Hoogstad, de verantwoordelijk architect voor het hele UT-vastgoedplan, bereikte Abel Blom de vraag of hij zich over de Boerderij wilde ontfermen. Maar bijna tegelijkertijd gaat de monumentale Bastille onder het mes, onder regie van de Rotterdamse architect Robert Winkel.
Was dat niet nog meer een kolfje naar de hand van Abel geweest?
'Bij het Bastilleproject heb ik een soort onofficiële supervisie. Ik ken de gebouwen van mijn vader door en door. Nadat hij twee jaar geleden overleed, heb ik een groot deel van zijn tekeningen naar het Nederlands Architectuur Instituut gebracht. Maar eerst heb ik ze nog eens heel intensief bestudeerd. Als ik nu zelf de Bastille moest verbouwen, zou ik waarschijnlijk niet zo ver durven te gaan als een ander, uit angst om er te veel aan te bederven. Een buitenstaander met frisse ideeën heeft die beperking niet. Daarom vind ik meekijken een prettiger constructie.
'Wel vind ik het belangrijk om te weten wat er met het cultureel erfgoed van mijn vader gebeurt. Auteursrechtelijk heb ik geen poot om op te staan: de rechten liggen bij de bureaus door wie mijn vader zijn ontwerpen liet realiseren. Maar emotioneel voel ik me natuurlijk wel bij zijn werk betrokken. Daarom heb ik met die bureaus, zoals Beltman in Enschede, na de dood van mijn vader intensief contact gehouden.'
'Koesteren' is ook het motto waaronder Abel Blom de verbouwingsklus van Boerderij en Schuur uitvoert. Zoals ook Blom senior bij de oorspronkelijke grondige verbouwing het silhouet en het karakter van boerderij en schuur met respect behandelde, wil ook Abel Blom vasthouden aan de oorspronkelijke structuur van het gebouw.
Verknald
'Aan de gebouwen zoals ze nu zijn, helemaal volgebouwd, is natuurlijk heel veel verknald. Die moeten helemaal worden uitgekleed. Het moet zo leeg en mooi mogelijk worden. De silhouetten van de Schuur en de Boerderij blijven intact, en daar tussenin komt een nieuw, onopvallend element, waarin de nieuwe keuken komt.
'Het bouwkundig plan ligt er nu, dus mijn rol in het geheel wordt nu kleiner. Maar ik blijf me ermee bemoeien tot het klaar is, want de inrichting - van technische installaties tot meubilair - moet niet gaan vloeken met de omgeving. Zo nemen we ook de houten stoelen die mijn vader voor de Bastille ontwierp, mee naar de nieuwe locatie. Dat heb ik ook van mijn vader en van Van Eyck geleerd: laat nooit iets los tot het helemaal klaar is, want juist in deafwerking kan het mis gaan. Dat vind ik trouwens ook het allerleukste: zelf ontwerpen en zelf uitvoeren. Als je zelf uitvoert, leer je ook hoe je op details kunt afwerken.'
Abel Blom
