Het KPS-standpunt over de implementatie van het Berenschot-rapport kent drie hoofdpunten:
1. Op korte termijn moet actie worden ondernomen om de gerezen onrust weg te nemen; te beginnen met een verklaring van het college van bestuur dat er geen gedwongen ontslagen zullen vallen.
2. De opdracht aan de stuurgroep wordt opnieuw geformuleerd: geen maximumvariant met 35 miljoen aan bezuinigingen; bijstellen van WP/OBP-ratio is geen doel in zich.
3. We moeten als UT-gemeenschap niet de kop in het zand steken: er is een grote efficiency-slag nodig, waarbij 'heilige huisjes' ter discussie moeten worden gesteld. De KPS geeft een voorzet door dingen bij de naam te noemen, waar eens goed naar moet worden gekeken.
De ondeugdelijkheid van het rapport Berenschot is inmiddels breed uitgemeten. Dat neemt niet weg dat - nu het college van bestuur en de decanen de strijdbijl voorlopig weer hebben begraven - het implementatieproces binnenkort daadwerkelijk wordt opgestart.
Nog even terugkijken. De aansturing van het onderzoek van Berenschot en de wijze waarop de resultaten naar buiten zijn gebracht zijn hoogst ongelukkig geweest. Ten onrechte is op voorhand ingezet op 30 miljoen bezuinigingen (waar nog eens zo'n 5 miljoen is bijgekomen voor een sociaal plan). Op papier kon dit alleen worden gerealiseerd door een vreemde bokkensprong met de WP/OBP-ratio, waardoor het OBP ten onrechte wordt gestigmatiseerd als overbodige luxe. Ook was direct duidelijk dat inkrimping van het OBP met 300 arbeidsplaatsen volstrekt onhaalbaar is. Het college van bestuur heeft zichzelf in een positie gemanoeuvreerd, waarin het gedwongen ontslagen niet kon uitsluiten. Uiteraard leidde dit tot onrust en dat was te voorkomen geweest.
We moeten als UT-gemeenschap niet de kop in het zand steken: er is een grote efficiency-slag nodig. Daarvoor is draagvlak nodig. Draagvlak is voor ons iets anders dan overeenstemming tussen college van bestuur en decanen. Om deze slag te kunnen maken moet allereerst de ontstane onrust worden weggenomen door de volgende maatregelen:
- Op voorhand de garantie geven dat er geen gedwongen onslagen zullen vallen (en mistige termen als 'geen gedwongen werkloosheid' vermijden). Dat betekent niet dat alle arbeidsplaatsten gehandhaafd moeten blijven. De huidige sfeer op de universiteit is er nu niet naar om deze zaken in goed overleg te regelen en daar moet eerst wat aan worden gedaan.
- Geef uitleg over de financiële situatie van de Universiteit Twente: Hoe komt het dat de reserves zo sterk zijn teruggelopen? Waaraan zijn de reserves besteed? Wat hebben die investeringsprojectenopgeleverd?
- Bestaande plannen voor investeringsprojecten, zoals het Masterplan/Vastgoedplan, moeten serieus worden heroverwogen. Lopende zaken moeten - waar mogelijk - worden getemporiseerd en de Universiteit Twente moet geen nieuwe (financiële) verplichtingen aangaan tot duidelijk is wat onze financiële draagkracht is.
Er moet zo snel mogelijk serieus worden nagegaan hoe de Universiteit Twente haar financiële positie kan verbeteren. Ook voor de KPS is duidelijk dat een efficiency-slag voor de primaire en secundaire processen onvermijdelijk is. De stuurgroep, die gevormd is om het resultaten van het Berenschot-rapport te implementeren, moet zo snel mogelijk aan de slag, maar wel met een andere opdracht:
- geen maximumvariant met 35 miljoen aan bezuinigingen;
- bijstellen van WP/OBP-ratio is geen doel in zich;
- echt draagvlak voor mogelijke maatregelen impliceert open discussie met medewerkers en student, geen besloten sessies met een select groepje UT-managers.
De KPS steekt de kop niet in het zand. Een efficiencyslag betekent voor ons dat er serieus wordt gekeken naar de primaire en secundaire processen; de 'heilige huisjes' kunnen niet langer worden ontzien. De KPS komt ook met concrete voorstellen. Het zijn geen definitieve standpunten; ook wij kunnen niet op eigen houtje bepalen dat er draagvlak is voor drastische maatregelen.
Dit zijn de zaken die wij willen agenderen voor de komende discussie:
- Efficiëntie in het onderwijs: standaardisatie van roosters en jaarcirkel; verwante vakken samenvoegen, ook bij verschillende opleidingen; criteria vaststellen voor vakken in termen van minimumaantallen studenten of SPs; differentiatie in opleidingenaanbod concentreren in de Masters, meer samenwerking tussen de opleidingen in de Bachelorfase, bijvoorbeeld gezamenlijke vakken, zeker in het eerste jaar.
- Efficiëntie in de ondersteunende processen: geen stigmatisering van OBP'ers, wel serieus nagaan wat efficiënter kan en met minder bureaucratie. Uitbesteden van taken is niet op voorhand uitsloten, maar voorkom dat de Universiteit Twente diezelfde zaken weer duur moet inkopen of te veel inlevert op kwaliteit.
- Vergroten van inverdiencapaciteit: sinds jaar en dag zijn wij de ondernemende universiteit, maar de mogelijkheden op het gebied van de tweede en derde geldstroom worden nog onvoldoende benut. Per leerstoel of vakgroep kan een taakstelling worden opgenomen in de jaarplannen: geen uniform percentage, voor elke groep gelijk, wel meer dan een vrijblijvende inspanningsverplichting.
Kiesvereniging Progressieve Samenwerking
