Nou, het ging niet over Jan en Piet. Het ging over werknemers met een eigen auto en werknemers met een leasewagen. Lease-rijders mogen hun woon-werkkilometers meetellen als zakelijk verkeer. Met alle fiscale voordelen vandien. Werknemers met een eigen auto mogen dat niet. Het kabinet wil daar een eind aan maken. Het wil beide types autorijders gelijk gaan behandelen. En daar heb ik tegen geprotesteerd. Omdat het onrechtvaardig is. Tegenover de lease-rijder. Maar met Jan en Piet heeft dit niets te maken. Zelfs al heten ze Jan en Piet, dan doen ze nog niet hetzelfde werk. Of om precies te zijn: Piet werkt en Jan werkt niet.
Wie voor en na zijn werk een eindje met z'n auto toert, die werkt niet. Die toert. Er zijn ook werknemers die iedere ochtend een blokje hardlopen. Dat tellen we ook niet als arbeid. Die dagelijkse autoritjes zijn gewoon een bijzonder populaire vrijetijdsbesteding. In het weekend lekker de showrooms afstruinen op zoek naar blitse modelletjes. En dan door de week, toeren maar. Onderuitgezakt achter het stuur van het uitzicht genieten. Je hoort het dagelijks op de radio. Kijkfiles. Dat zijn dus lange rijen recreanten die in hun eigen tijd een beetje van de weg genieten.
Lease-rijders daarentegen doen verantwoordelijk werk. Die moeten iedere ochtend en iedere avond de auto van hun baas schadevrij door de spits manoeuvreren. Dat deze bedrijfswagens niet van de baas zelf zijn, maar gehuurd, doet daar niets aan af. Bij het berekenen van de inkomstenbelasting kijken we ook niet of de werkgever de kantoorruimte in eigendom heeft, danwel huurt. Het simpele feit dat het bedrijfsruimte is, is voldoende om de mensen die die ruimte betaald bewonen als werknemers te betitelen. Voor bedrijfsruimte op wielen moet naar mijn idee hetzelfde gelden.
Ook werknemers met een eigen auto zouden in principe zakelijke kilometers kunnen maken. Zoals er ook thuiswerkers zijn. En anders dan het kabinet denkt, is het onderscheid tussen zakelijk en privé eenvoudig te meten. Gewoon, met een prikklok in de auto. Elke afgelegde kilometer die door de baas met een uurloon wordt beloond, is per definitie zakelijk. U mag dat van mij de Hofstra-norm noemen.
