Betere badmintonners zoeken hun heil elders
Badmintonvereniging Diok zit dit seizoen in de hoek waar de klappen vallen: het aantal competitieteams is gehalveerd. Niet omdat de leden de club opeens massaal de rug toekeren, maar wel omdat de betere spelers hun heil elders zoeken.
Het vertrek van gerenommeerde krachten als Wendy van Dalen, Piret Kart, Roy Loeven, Roy Rouwhorst en anderen, veroorzaakte binnen de vereniging een domino-effect. Het eerste team werd opgevuld met spelers uit het tweede en het derde met spelers uit het vierde. Triest gevolg was de teloorgang van Diok 2 en Diok 4.
'Het is op dit moment niet anders', constateert PR-commissaris Ivo Swartjes. Swartjes, student Informatica, is al vier jaar verbonden aan de badmintonvereniging van de UT. Hij draagt de club een warm hart toe, maar weet als geen ander dat er op sportief vlak mindere tijden aanbreken. Het is het logisch gevolg van het vertrek van de betere spelers uit het eerste.
Swartjes: 'Het ligt niet aan het ledental, elk jaar verdwijnt er een vijfde en elk jaar komt er gemiddeld eenzelfde aantal leden bij. Grootste probleem van dit seizoen is dat we de dames op niveau hebben moeten laten vertrekken. Wendy weg, Piret weg. We proberen het op te vullen met dames uit het tweede, maar het niveau-verschil is op dit moment te groot. Zonder iemand tekort te doen is dat de realiteit.'
Swartjes vervolgt: 'Je kunt je zelfs als vereniging afvragen of het wel zo erg is om eventueel een niveau lager te spelen. Wij zijn in eerste instantie een gezelligheidsvereniging. Maar wel een vereniging die de laatste jaren is verwend met successen.'
Voor deze successen was ook Roy Rouwhorst verantwoordelijk. Maar vlak voor het begin van dit seizoen besloot ook deze Diok'er zijn heil elders te zoeken. In dit geval bij het veel grotere Atp/Elo. De kans op promotie was daar aanmerkelijk groter dan bij Diok. 'Een begrijpelijke keuze van Roy. Hij heeft ook lang gewacht met zijn beslissing, maar heeft uiteindelijk wel de knoop doorgehakt. Een sportman wil nu eenmaal promoveren en dat zit er bij Diok dit seizoen niet in. Klassenbehoud heeft nu de hoogste prioriteit.'
Een charme-offensief moet Diok op sportief vlak overeind houden. Een indicator daarvan was de badmintonshow, vorige week donderdag, in het sportcentrum. Twee badmintonbroers uit de randstad tekenden voor het spektakel. Een show met muziek, licht en veel humor. Kosten: 500 gulden, maar ook een kleine zestig bezoekers en dertig deelnemers.
Swartjes: 'Vooral nu moeten we onze vereniging promoten. Uiteindelijk doel is dat we leden warm krijgen voor onze vereniging.' De pr-commissaris roert daarmee gelijk een heikel punt aan. Want in de praktijk trainen een aantal badmintonners van formaat wel op de campus bij Diok, maar spelen ze hun competitieduels voor een andere club. Swartjes: 'Ook deze mensen proberen we warm te krijgen om voor Diok te komen spelen, maar dat valt in de praktijk niet altijd mee. Ons sterkste wapen is de sfeer. Dit is gewoon een gezellige vereniging en dat stralen we ook uit, maar dat is helaas niet altijd voldoende om spelers over te halen om voor ons wedstrijden te spelen', aldus Swartjes.
HET BRONS VAN DE WEEK
Heleen bij de Vaate veroverde onlangs het brons op de nationale kampioenschappen duathlon (run-bike-run 10, 40 en 5 kilometer) in Tubbergen. Zij deed dat in een tijd van 2 uur en 3 minuten. Een prestatie van formaat. Ze noemt het zelf haar beste resultaat ooit en koestert het nationale brons. De vroegere UT-studente - zij studeerde Civiele Techniek - werkt nu bij DSM in Geleen en woont in Maastricht. Haar vroegere club Aloha blijft ze echter trouw. Althans als oud-lid. Want bij Aloha begon ze haar sportieve loopbaan en in het shirt van Aloha lie p ze in Tubbergen naar het brons.
Bij de Vaate: 'Absoluut, dit was mijn beste race ooit. Het liep vanaf het begin al lekker. Ik ben gewoon weggegaan met veel lef. Ik liep de eerste vijf kilometer lekker en stapte als vierde dame op de fiets. En na de veertig kilometer stapte ik samen met de nummer twee uit de wedstrijd van de fiets af. Met haar liep ik daarna lange tijd gelijk op, maar in de laatste ronde moest ik haar helaas toch laten gaan. Van enige concurrentie achter me had ik weinig te duchten. De nummer vier van de westrijd lag volgens mij een dikke minuut achter me. Hoe dan ook. Met deze bronzen plak ben ik zeer tevreden. Ik raak de laatste tijd ook steeds beter in vorm. Maar dat komt volgens mij ook door het heuvelachtige landschap in Limburg. Het is hier heerllijk trainen.'
Remise voor Vakgericht
De korfballers van Vakgericht zijn dit weekend niet verder gekomen dan een 8-8 gelijk spel tegen Hellas uit Deventer. Niettemin stond Vakgericht vlak voor tijd nog met 8-7 achter. Reserve Bert van den Berg maakte in de laatste minuut gelijk via een strafworp. Vakgericht-speelster Femke Jansink nam de fraaie openingstreffer van afstand voor haar rekening. Hellas liep uit naar een 3-1 voorsprong, maar de UT'ers wisten nog voor rust terug te komen in de wedstrijd en gingen zelfs met 5-4 aan de leiding. Uiteindelijk deelden beide ploegen dus de punten.
Nederlaag Piranha
De waterpolospelers van Piranha zijn de competitie begonnen met een nederlaa g. Tegen Schuurman BZPC uit Borculo werd het 5-3. Piranha kwam pas in de derde periode tot scoren. Toen stond het al met 3-0 achter. Voor Piranha scoorden Andre Matze, Erno de Graaf en Marijn Huijbregts. De dames van Piranha (combi met OZ&PC uit Oldenzaal) versloegen Heidelberg met liefst 7-0. Van de meespelende Piranha-dames kwam alleen Loes van de Berg tot scoren.
