'Draagvlak en saamhorigheid zijn de sleutelwoorden'

| Redactie

De UT is geen zinkend schip en Jan ten Klooster is geen kapitein. Maar woelige tijden zijn het wel en de FEZ-topman vertrekt. Een paar vragen, toch maar, aan de drieëndertigjarige beleidscoördinator Financiën, die de UT verruilt voor de controllerfunctie bij het Waterschap Regge en Dinkel.

Hoe toevallig is je vertrek?

'Ik loop niet weg voor de moeilijke bestuurlijke en financiële situatie op de UT, als je dat bedoelt. Hoofdzaak is dat ik hier bijna acht jaar heb gewerkt. Dan ga je toch een keer nadenken en kijken wat er nog meer goed is voor je eigen ontwikkeling. Ik heb hier veel gedaan. De laatste jaren heeft FEZ zich steeds meer gericht op de controllerfunctie en op het meetbaar maken van beleid. Vroeger mochten we niet of nauwelijks meepraten over het beleid, maar nu vervullen we ook een duidelijke adviesfunctie naar het College van Bestuur. Dat was een boeiend proces, maar dat loopt nu. En als je dan ziet dat dingen zich in je werk gaan herhalen, kijk je eens verder.

'Daarnaast heeft zich vorig en dit jaar op de UT een aantal dingen voorgedaan, waarvan ik zeg, met die processen zou ik - met mijn persoonlijke normen en waarden - anders zijn omgegaan.'

Leg uit?

'Nee, ik heb hier bijna al die tijd met plezier gewerkt en wil op een positieve manier weggaan. Mensen die mij kennen weten wat ik bedoel.'

Het is financieel zwaar weer. Hoe heeft het zo ver kunnen komen met de ondernemende universiteit?

'Toen alle universiteiten in 1995 verantwoordelijk werden voor hun eigen vastgoed bleek dat de UT - objectief bezien - 7 miljoen per jaar te weinig gecompenseerd werd door het ministerie. Dat is nog steeds zo. Maar onze claims, en die van de VSNU, worden door elk kabinet weer van jaar tot jaar doorgeschoven. Bovendien mocht de UT in de laatste jaren voor 1995 geen grote vastgoedprojecten meer doen van het ministerie, terwijl bijvoorbeeld Utrecht in die vette jaren nog net heel veel voor elkaar heeft gekregen. Tegen dat soort dingen loop je steeds weer aan bij het afwegen van nieuwe investeringen in vastgoed, onderwijs en onderzoek.

Hoe nu verder?

'De universiteit heeft geen financiële reservers meer en het collegekan geen geld bijdrukken. Iedereen ziet dus wel in dat er rigoureuze maatregelen genomen moeten worden. Maar je moet daarvoor wel de hele UT-gemeenschap mee zien te krijgen. Wat dat betreft zitten we nu even in een impasse. De presentatie van het Begrotingsbod voor 2002 was bijvoorbeeld enigszins ongelukkig. Daar zaten wat verrassingen in, omdat ze niet voorbesproken waren. Dan kijg je heftige reacties. Dat is wel weer te repareren, als je daar helder over communiceert. Dat proces is nu op gang gekomen en Hugo Barbas doet daar namens het college erg zijn best voor.'

Waar staat de UT over vijf jaar? Zijn alle reorganisaties doorgevoerd en staat er een prachtig nieuw gebouwenpark?

'Alles wat er nu aan wensen bestaat, kan worden gerealiseerd. Maar vanaf nu moet de UT voor elke nieuwe beleidswens - zoals nog meer nieuwe opleidingen - eerst bestaand beleid schrappen, zoals minder renderende opleidingen. Bovendien moet er goed gecommuniceerd worden over de uitgangspunten en draagvlak worden gevonden bij alle betrokkenen. Dan denk ik echt dat het kan. Als het om implementatie gaat is de UT altijd veel daadkrachtiger gebleken dan andere universiteiten. Maar draagvlak en saamhorigheid zijn daarbij wel de sleutelwoorden.'

Heb je al een opvolger, of ben jij een voorbeeld van natuurlijk verloop?

'Ik ben bang dat mijn twee naaste collega's het de komende tijd erg druk krijgen.'

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.