Het kan natuurlijk nooit kwaad om aan je imago te werken. Imago gaat over wat `men' vindt van de UT, een intern imago-onderzoek gaat dus over wat wij denken dat `men' van ons vindt. Hoe interessant is dat? Om te weten te komen wat `ons' imago is, zou een extern onderzoek nuttiger zijn. Maar dat komt later nog. In mijn ogen is een `intern imago-onderzoek' een contradictio in terminis.
In het UT-Nieuws lees ik dat de centrale vraag is `wat bindt ons', met als tweede centrale notie: zijn we nog wel ondernemend? Dat klinkt al beter. Maar waarom noemen we het dan geen missie- maar een imago-onderzoek?
Als de enquête meet wat `we' eigenlijk zouden willen weten, zou een goede enquête ook wel eens de noodzaak kunnen aantonen van een cultuurverandering in de organisatie, waarmee men afrekent met de top down cultuur die meer volgzaamheid dan loyaliteit bevordert, die maakt dat mensen keer op keer overvallen worden door veranderingen die hun arbeidsomstandigheden direct en soms ingrijpend beïnvloeden. Dat enthousiasmeert niet, daarmee creëer je geen besef van een gezamenlijk doel om ervoor te gáán.
Volgzaamheid mag lange tijd traditie zijn geweest in het Twente van voor de universiteit, maar die leverde toen geen bijdrage aan ondernemingszin, en zal dat vijfenveertig jaar later zeker niet meer doen. Daar kunnen goede bestuurders niet teveel meer op rekenen. En waarom zou de UT niet in leer en praktijk een regionale impuls kunnen zijn voor `good governance'?
In het UT-Nieuws lees ik in een bijzin nog dat we `misschien wel logo en huisstijl moeten aanpassen'. Een losse vooraankondiging van ambitieuze vernieuwing op dat punt? Het huidige logo zou `gedateerd aandoen' wegens de erin vervatte symboliek van verstrengeling van de twee kernen sociale en technische wetenschappen. Die zou niet rijmen met de `nieuwe waarden' transparantie, betrouwbaarheid en ambitie.
Een logo ontleent zijn sterkte in hoge mate aan herkenbaarheid en de kwaliteit van de lading die het dekt. Die zijn vaak van groter belang dan wat het precies symboliseert en de moderniteit van de vormgeving. We mogen dan soms nog wat tobben met de combinatie van technisch en sociaal, maar het is wel een kostbare en actuele Twentse eigenaardigheid waar we goed mee voor de dag komen, zoals ook de recente excellente score voor wijsbegeerte laat zien.
In een tijd dat de UT vijf miljoen moet bezuinigen door een reorganisatie die soms ingrijpende gevolgen heeft voor personeel, doet het niet erg transparant aan dat er tegelijkertijd al gauw een miljoen of meer gespendeerd gaat worden aan een nieuw logo en dito huisstijl. Ambitieus is het wel, maar op een manier die imago reduceert tot uiterlijkheden en de inhoud nog maar even laat zitten.
