Tom
Met trage slagen trok Tom zijn baantjes door het campuszwembad. God, wat was het toch heerlijk om in dit Center Parc te studeren. Op vakantie gaan was dan ook niet nodig vond hij. Hij bleef lekker thuis, aan de Calslaan. Gelukkig waren al zijn huisgenoten wel met vakantie. Misschien kon hij zo tussendoor nog voor een hertentamen leren. En wie weet bleven er nog leuke studentes op de campus hangen. Zoals dat lekkere communicatiemeisje. Plotseling werden zijn gedachten verstoord door iemand die luidruchtig langszij kwam crawlen. `Hee Tom', grijnsde de zwemmer en hij zette zijn duikbril af. Tom trok wit weg…
Mariët
Tevreden sloot ze haar pc af. Zo, de afwezigheidassistent kon de komende vier weken haar mailtjes beantwoorden. Het was een leuke baan hoor, die ze had op de UT, maar zo af en toe had een mens wat vertier nodig. Ze plukte haar jas van de kapstok en deed het licht uit. Snel naar huis, koffer pakken en vanavond naar Schiphol met haar beste vriendin. Ze kon niet wachten. Terwijl ze haar kantoordeur afsloot rinkelde de telefoon. Zou ze nog opnemen? Nou, vooruit. `Goedemiddag, Universiteit Twente, u spreekt met Mariët de Vries.' Aan de andere kant klonk een bekende stem. Een stem die ze niet had gehoord sinds haar overplaatsing naar een andere faculteit. Alle spieren in haar lichaam spanden zich. Niet nu, dacht ze wanhopig, niet uitgerekend nu.
Succes!
