Campussy is niet meer. Oprichters Pieter Stek en Maarten Fonville houden het na een jaar universiteitspolitiek voor gezien. `Als onze punten voor veel mensen écht belangrijk waren geweest, zou opvolging zich wel hebben aangediend.'
Campussy was dé verrassing van de u-raadsverkiezingen vorig voorjaar. Vanuit het niets kwamen Stek en Fonville met twee zetels in de raad. Hun programma was verfrissend. Met een kritische blik op de Student Union raakten ze een gevoelige snaar.
`Ik heb net het verkiezingsprogramma van CC gelezen', vertelt Fonville. `Ze schuiven toch redelijk op in onze richting, wat de Union betreft. Ze zeggen weliswaar dat ze niets zien in een democratisch gekozen Union, maar pleiten wel voor directe controle door bijvoorbeeld de universiteitsraad. De meesten lijken het er wel over eens dat de controle beter moet.' Stek: `Door die controle kun je de Union meer draagvlak geven. Met meer democratische controle krijg je een steviger mandaat.' Fonville: `Dat het als thema überhaupt op de agenda is komen te staan, is pure winst.'
Campussy onthield zich ook als enige partij van stemming over de 3TU-federatie. `We hebben niet tegengestemd om het simpele feit dat het plan zoals het er lag vijftig miljoen opleverde', argumenteert Stek. `Zonder dat de UT bepaalde rechten hoefde af te staan.' Waarom die aversie? Stek, nogmaals: `De federatie is meer een bestuurlijk iets dan dat er echt in de grond wordt samengewerkt. De academische jaarcirkels lopen ongelijk, om maar één voorbeeld te noemen. Bovendien kun je met je UT-bachelor CT geen master CT doen in Delft. Er moet dus nog veel veranderen.'
Hun mening over de universiteitsraad is niet veranderd, maar wel duidelijker geworden. De conclusie is positief: als student valt er weldegelijk wat te realiseren. `In je eentje kun je niet een hele universiteit overtuigen', zegt Stek. `Wat wel kan, is in een vroeg stadium met mensen praten. Als lid van de U-raad heb je een ingang en kun je invloed uitoefenen door te lobbyen bij beleidsmedewerkers. En, er wordt weldegelijk naar je geluisterd.' Je moet goed weten wat er in de pijplijn zit, vult Fonville aan. `De bureaucratie is heel belangrijk.'
Opvallend vonden Stek en Fonville de grote bereidheid binnen de raad om samen te werken. `CC is met afstand de grootste fractie in de raad', legt Stek uit, `maar ze stellen zich wel ontzettend coöperatief op. Ook de raad zoekt graag naar het compromis.' Fonville: `Dat is ook het effectiefst.'
De laatste twee overlegvergaderingen zullen ook de laatste twee wapenfeiten van Campussy zijn. Met de toekomst van de Student Union als `absolute climax', meent Stek. `We zullen zien wat we eruit kunnen slepen. De raad zal staan voor meer democratische controle, maar wij willen totale democratie. Althans, totale democratische controle. Mocht dat niets worden, dan zullen we in ieder geval een motie indienen dat de Union haar naam moet veranderen, want dan is de huidige naam zwaar misleidend.'
Maar waarom gaan ze niet gewoon door? Fonville: `We hebben vanaf het begin tegen elkaar gezegd: we doen het een jaar.' Stek: `Je moet ook een beetje zien hoe het begonnen is. We zijn met Campussy gestart uit onvrede over de Student Union.'
