Frances: `Vandaag is een memorabele dag omdat we voor het laatst écht met z'n drieën hier zitten. Ik ga minder uren maken, drie dagen in de week. Deze setting zal niet zo snel meer voorkomen omdat de rest ook parttime werkt.'
Willy: `Dat is best jammer.'
Frances: `We hadden eigenlijk taartjes moeten meenemen.'
Dio: `Hier is wel chocolade.'
Frances: `Studenten verwennen ons ontzettend. Ze koken zelfs voor ons en nemen allerlei hapjes mee.'
Dio: `Eigenlijk verwennen ze ons teveel!'
Frances: `Ach, we zijn gewoon servicegericht. Hoe? Van het uitleggen van de koffiemachine tot aan het aanvragen van een visum. We doen alles voor ze.'
Dio: `Buitenlandse studenten noemen ons zelfs moeder.'
Frances: `Oh ja, of grandma en grandmother. En al die souvenirs hier hebben we als bedankje gekregen.'
Dio: `Een hele verzameling. Eigenlijk hebben we geen ruimte meer. De foto's, kaartjes en poppetjes hebben we allemaal meegenomen naar deze kamer waar Willy al zat.'
Willy: `We kenden elkaar al van de faculteit en sinds vier jaar zitten we dus op één kamer.'
Frances: `Willy is heel rustig, maar ze komt steeds meer los!'
Dio: `We kunnen écht op elkaar bouwen. Als er iets overgenomen moet worden, gebeurt dat gewoon.'
Willy: `Frances is altijd met van alles tegelijk bezig.'
Frances: `En jij bent een échte regelneef Dio, of moet ik nicht zeggen? Ook weten we van elkaar wat er speelt, ook thuis.'
Willy: `Frances heeft altijd de kwebbel los. Als dat niet zo is, dan weet je dat er wat aan de hand is.'
Frances: `Het is niet zo dat we elkaar buiten werktijd zien.'
Dionysia: `Eén keer zijn jullie bij mij op kraamvisite geweest.'
Frances: `Toch hebben we de gezelligste kamer, of niet? Koffiedrinken gebeurt altijd hier.'
Dionysia: `Omdat we er altijd iets lekkers bij hebben.'
Frances: `Sommige mensen ruiken dat. Eén keer hebben we een doos baklava verstopt, anders zou die in no time geplunderd zijn.'
 |
| (Foto: Arjan Reef) |
