Etiket
Mevrouw Albayrak, voor het geval u misselijk wordt van uw collega's, laat mij u voorstellen aan één van mijn helden. Zijn naam is Amir. Na afronding van een wiskundestudie ontbrak het hem in Teheran aan bewegingsruimte. Hij vertrok naar Amerika. Op Schiphol werd hij aangehouden en afgevoerd naar een asielzoekerscentrum. Daar begon een procedure. Amir werd verzocht te wachten.
Maar Amir wachtte niet. Daarvoor was hij niet uit Iran vertrokken. Amir wou wat bereiken in de wereld. Hij leerde Nederlands. En geholpen door een lening van de UAF rondde hij aan de Tilburgse universiteit een economiestudie af en een MBA-opleiding. Zijn stage liep hij bij een kleine financiële dienstverlener. Zo belandde hij aan tafel bij Robeco. Dat herkende ogenblikkelijk zijn talent.
De ster van Amir rees snel bij Robeco. Zijn werk droeg vrucht. Maar Amir aanstellen mocht niet. Hij stond immers geregistreerd als asielzoeker. En dan heb je geen capaciteiten. Het etiket asielzoeker vermeldt als enige bestanddelen: zielepoot, profiteur en crimineel. De laatste beide gelden in het hedendaags Nederlands als synoniem voor buitenlander.
In België is dat anders. Dat zijn nog steeds de enige ware Nederlanden. Dus kreeg Amir een vast contract bij de Belgische vestiging van Robeco. Zijn werk nam hij mee. Want als Mohammed niet aan het werk mag, komt het werk wel naar Mohammed. Ja, mevrouw Albayrak, misschien moet u uw collega's dit eens aan het verstand proberen te peuteren. Wie internationaal wil meespelen, kan het zich niet permitteren naar een paspoort te kijken.
Inmiddels is Amir op weg naar de Emiraten. Hij wordt partner bij Robeco's vestiging aldaar. Aan de Coolsingel zijn ze blij dat ze voor deze belangrijke functie beschikken over iemand die zo goed thuis is in de Robeco-cultuur. Nee, een inburgeringscursus heeft Amir nooit gevolgd.
