Een bank met een luchtje

| Jasmijn Kol

Huisgenoten, je hebt ze in alle soorten en maten. De een houdt van opgeruimd en netjes, de ander neemt het niet zo nauw met de corveedienst. Toch wonen ze samen onder één dak. UT Nieuws brengt wekelijks een rubriek waarin twee medebewoners over elkaar vertellen. Van smeuïge anekdote tot aan grootste irritatiepunt, met deze week:

Anne Mossink (19, met biertje), tweedejaars civiele techniek en Mark Ruijters (25), zevendejaars civiele techniek uit de Pennylane, Calslaan 48-3.


Anne over Mark: ‘Mark is een heel gezellige, Brabantse huisgenoot, met wie je altijd wat leuks kunt doen. Hij is regelmatig te paaien voor een biertje, rare uitstapjes en leuke feestjes in het centrum van Enschede. Darten is een geliefde bezigheid in huis. Ik heb nog nooit van hem weten te winnen en ik wijt dat aan zijn valsspelerij. Een vervelende eigenschap van Mark is dat hij nooit opruimt. Afgelopen week had hij bijvoorbeeld een commissievergadering in ons huis en een twintigtal lege bierflesjes staat nog steeds pontificaal op tafel. De woonkamer is een complete ravage. Zo ziet zijn kamer er overigens ook altijd uit.’

Mark over Anne: ‘Ook al is Anne officieel niet meer de jongste van ons huis, hij zal altijd de huisfeut blijven. Het is leuk om hem een beetje te pesten. Hij is een enorme PSV-fan en hij weet menig huisgenoot lastig te vallen met zijn goede humeur als PSV gewonnen heeft.Verder is het een heel gezellige jongen die altijd zin heeft om een pilsje te drinken, spelletjes te spelen en een feestje te vieren in de stad.

Klein minpuntje is dat hij weinig variatie toont in zijn kookkunsten. Vooral toen hij hier net woonde, kookte hij elke keer een gerecht met wortel als hoofdingrediënt. We zagen bijna oranje van de hoeveelheid wortels die we elke keer naar binnen moesten werken. Ondertussen hebben we hem wat nieuwe recepten laten ontdekken. Hij is op de goede weg.’

De ‘kotsbank’

Anne: ‘Een tijdje terug ging ik met een vriend naar een flatfeest in de buurt. Rond een uurtje of vier liep ik weer naar huis. Tot mijn grote verbazing zag ik die vriend slapen tegen de muur van de overburen. Hij lag in zijn eigen braaksel, volledig buiten westen. Met zes man hebben we hem toen naar de huiskamer gesleept en op de bank gelegd. Deze bank spuugde hij vervolgens ook helemaal onder.

Een paar weken later moesten de overburen een nieuwe bank hebben. Wij hebben ze een ‘bijzondere’ bank cadeau gedaan. Waren wij in ieder geval van de zure lucht in huis af. Toen ze erachter kwamen dat het cadeau enigszins besmet was, hebben ze de bank ritueel verbrand in een campuskampvuur.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.