Wat de VGST de VGST maakt? Abactis Christiaan Buitenhuis weet het antwoord – bij toeval – te vatten in een anekdote. ‘We waren onlangs in Zwolle, bij een zustervereniging, voor een barovername. De avond liep een beetje uit de hand, laten we maar zeggen. Een dag later zaten we allemaal brak bij de Matthäus-Passion.’
Bijbelstudies
VGST staat voor de Vereniging van Gereformeerde Studenten in Twente, officieel opgericht op 16 juni 1983. De vereniging houdt dusdanig nauwgezet en grondig haar kronieken bij (‘150 pagina’s hebben we inmiddels’), dat we het voor de gelegenheid bij een beknopte beschrijving houden: ‘Er was nog geen gereformeerde studentenvereniging in Twente, dus ergens ontstond het plan om er maar eentje op te richten’, aldus fiscus (penningmeester) Elise van der Veen. Bestuursgenoot Buitenhuis vult aan: ‘Vroeger mocht je alleen lid worden als je aangesloten was bij de Gereformeerde kerken vrijgemaakt. Dat is in de loop der jaren wel wat breder getrokken: als je een christelijke invulling wil geven aan je studententijd, dan ben je van harte welkom bij ons.’
De huidige VGST-senaat, v.l.n.r.: Arthur Dreschler, Elise van der Veen, Christiaan Buitenhuis en Jesse Veening.
Onderdeel van die christelijke invulling is een tweewekelijkse Bijbelstudie. ‘Dat begint met gezamenlijk avondeten, gevolgd door koffie en zelfgebakken taart’, vertelt Van der Veen. ‘Daarna maken we eerst een persoonlijk rondje, gevolgd door Bijbelstudie in verschillende groepjes.’ ‘Wat je behandelt, dat hangt helemaal af van je groepje en het gekozen onderwerp die avond’, haakt Buitenhuis in. ‘Het ene groepje kan oude stukken van Calvijn doornemen, terwijl een ander groepje praat over maatschappelijke thema’s als seks voor het huwelijk en het geven aan goede doelen.’
'We hebben eens balen stro en een piano naar vierhoog getild, om van die woning een saloon te maken' - Elise van der Veen
Rammen
De christelijke inborst van VGST is echter niet los te zien van de studentikoze. Alom bekend fenomeen binnen de vereniging is rammen. ‘Je zou het ook kunnen uitleggen als inbreken, maar zo noemen we het niet’, zegt Van der Veen. ‘Het houdt in dat je bij andere huizen – binnen de vereniging en bij zusterverenigingen – langsgaat om de boel te verbouwen. Zo hebben we eens balen stro en een piano naar vierhoog getild, om van die woning een saloon te maken.’
Zo laten de bestuursleden al bladerend door het meest recente lustrumboek ook nog andere ‘ram’-acties zien: een gang waarin ineens een kunstgrasmat verscheen, speelgoedconstructies aan het plafond en een lid dat per fiets een badkuip vervoert… Het moge duidelijk zijn: rammen zit erin geramd bij VGST. ‘Het maakt ook onderdeel uit van het novitiaat – zo heet onze introductietijd’, vertelt Van der Veen. ‘Je kunt nog steeds de sporen van een ramactie zien. In mijn studentenhuis hangt een broodje aan de muur van een ramactie van pakweg twintig jaar geleden. Die is er ook niet meer af te krijgen, maar je weet één ding zeker: het ademt wel historie.’
'Je ziet bijvoorbeeld een groepje een diep-theologische discussie voeren, terwijl anderen aan het dansen zijn of een potje bierpong spelen' - Christiaan Buitenhuis
‘Rammen doe je trouwens altijd jasje-dasje, dat is traditie’, zegt Buitenhuis. ‘De ervaring leert ook: het helpt je om aan de politieagent uit te leggen waarom je door een raam probeert te klimmen midden in de nacht.’
Voorbeeld van een ram-actie.
Theologische discussies en bierpong
Sociëteitsavonden van de VGST zijn altijd elke donderdag, in de hbo-sociëteit aan de Stadsgravenstraat. Ook op zulke avonden zie je het christelijke-studentikoze van de vereniging vaak in één beeld gevangen, vertelt Buitenhuis. ‘Je ziet bijvoorbeeld een groepje een diep-theologische discussie voeren, terwijl anderen aan het dansen zijn of een potje bierpong spelen.’
Met zo’n 65 leden is VGST een relatief kleine, maar direct ook zeer hechte studentenvereniging, vult Van der Veen aan. ‘Eigenlijk is iedereen wel actief. Zelfs de minder actieve leden zijn nog onderdeel van verschillende commissies. We hebben bovendien relatief veel actieve reünisten – zo’n 250 – die nog geregeld voor een activiteit samenkomen.’
Horizon verbreden
De activiteitenkalender van VGST is sowieso bijzonder vol: uitstapjes naar zusterverenigingen, gezamenlijke kerkdiensten met de andere christelijke studentenverenigingen in Enschede, een jaarlijks volleybaltoernooi (ook in jasje-dasje), een congres, een paasviering… ‘De regel is dat de donderdag voor de VGST is. Maar eigenlijk is het redelijk vrijblijvend. Je moet vooral zelf bepalen hoe betrokken je wil zijn’, aldus Van der Veen. ‘Je komt in ieder geval terecht in een warm bad. Als ik niet bij de VGST was gegaan, had mijn studententijd er heel anders uitgezien. Een stuk eenzamer, durf ik wel te zeggen.’
Wat de vereniging vooral probeert te stimuleren is het ‘verbreden van je horizon’, zegt Buitenhuis. ‘Dat komt terug in ons verenigingslied. Je kunt je studentenleven inrichten met tal van avonden speciaalbier drinken en de volgende dag brak in de collegezaal zitten. Dat doen wij soms ook wel. Wat we proberen aan te moedigen is om breder te kijken dan dat: ga een keer mee naar een whiskyweekend, jazzavond of een concert van Bökkers, ook als je het niet kent. En zoek de verdieping, zingeving en gesprekken over de grote levensvragen op.’
Voor - en tijdens - het Paasvolleybaltoernooi.
