‘Ik ben gewoon een geluksvogel’

| Jelle Posthuma

In de rubriek The International vertellen UT-studenten vanuit de hele wereld over hun leven, studie, keuzes en passies. In deze aflevering: Alberto Rosas Aguilar (28), masterstudent Sustainable Energy Technology. ‘Als international ben je nooit alleen in deze wereld.’

‘Ik ben geboren in Mexico, in Coatzacoalcos om precies te zijn. Daarna verhuisden we naar Xalapa waar ik opgegroeide. Voor Mexicaanse begrippen niet een hele grote stad, maar alsnog heel wat groter dan Enschede. Over de UT, en de opleiding Sustainable Energy Technology, hoorde ik van een kamergenoot in Mexico. Hij had er gestudeerd. Bovendien staat Nederland bekend als een duurzaam land. Iedereen fietst er. Hoe duurzaam wil je het hebben? Ik dacht: dit is de perfecte studie en het perfecte land voor mij.’

‘Na een half jaar studeren ben ik er inmiddels achter dat Nederland helemaal niet zo duurzaam is. Het tegenovergestelde is waar. Jullie doen alles op gas – vanwege de gasbel in het Noorden – en hebben een hoge ecologische footprint. Ik snap het wel, hoor. Jullie hebben gas, dan gebruik je het. En die fietsen zijn natuurlijk heel goed voor het beeld als duurzame natie, maar tegelijkertijd heeft iedereen ook gewoon een auto voor de deur. Voor mij was het een eye opener.’

Eenzaamheid

‘De eerste maanden in Nederland had ik geen huisgenoot. Als internationale student ben je soms alleen, dat is nou eenmaal zo. Maar eenzaam hoef je volgens mij nooit te zijn. Er zijn zoveel mensen op deze wereld. Je kunt altijd iemand ontmoeten. Wanneer was de laatste keer dat je écht niemand om je heen had, in de wijde omtrek? Er valt een wiskundig model op los te laten. In Nederland is er binnen een aantal meter gemiddeld altijd wel een ander mens te vinden. Je moet gewoon de deur uit.’

‘Vanuit duurzaamheid bekeken, is het ook een interessant onderwerp, de enorme hoeveelheid mensen op één aardbol. Ik ben er door geobsedeerd. Er zijn veel grondstoffen op de wereld, maar tegelijkertijd zijn ze beperkt. Vraag je zelf eens af: waarom heb ik recht op een mobiele telefoon, of een koelkast, en iemand in Afrika niet? Ik denk dat we iedereen op aarde kunnen voeden, maar niet iedereen kan iedere dag vlees eten. We kunnen iedereen onderdak bieden, maar niet iedereen kan wonen in een villa. Het besef moet ontstaan dat het onze planeet is, en niet de planeet. Dat we er samen voor moeten zorgen. Maar daarvoor moeten we nog een hoop onwetendheid overwinnen.’

Mexico

‘Onwetendheid ontstaat door een gebrek aan opleiding en opvoeding. Kijk naar mijn geboorteland Mexico. Ik noem het de mooiste plek op aarde, maar tegelijkertijd heerst er wanbeleid. Er zijn veel onopgeleide mensen, en dat houdt de bevolking onwetend. Mijn familie komt vanuit een vergelijkbare situatie. Mijn ouders waren niet rijk en hebben weinig onderwijs genoten. Maar wat zij misten aan onderwijs, maakten ze goed in hun werkzame leven. They worked their asses off. Bovendien hadden ze een beetje geluk met hun business. Ze zaten in de muziek. Cd’s en cassettes. Net in de periode dat er nog veel geld mee viel te verdienen, vlak voor het internet.’

‘Dankzij mijn ouders konden mijn zusjes en ik een goede opleiding volgen, en zagen wij kans om de intellectuele armoede te ontvluchten. Mijn vader had ook de awareness om ons naar een dure privé school te sturen, waar ze Engels doceerden. Op publieke scholen in Mexico leer je geen Engels. Dankzij hem, en dankzij een scholarship, heb ik nu de kans om in het buitenland te studeren.’

Doelen

‘De komende maanden ga ik mij focussen op mijn studie. Daarna wil ik graag in Nederland blijven. Ik denk dat ik in Nederland, waar het innovatieniveau veel hoger ligt dan in Mexico, het meest kan bijdragen aan een duurzame toekomst. Het milieu vraagt om innovatie op het hoogste niveau. Mijn ambitie is niet om rijk te worden. Fuck money. Ik wil het milieu redden. Maar ik weet ook: dat kan ik niet alleen.’

‘Ik zie mezelf als een geluksvogel. Na mijn studie in Mexico kajakte ik een aantal jaar in Chili. In mijn hart ben ik een ruige kerel. Ik houd van de natuur en van het wilde water. We leefden in Chili vierentwintig uur per dag van de natuur. Ik besefte hoe imposant, maar ook hoe kwetsbaar de natuur is. Daar is mijn passie voor duurzaamheid ontstaan. Ik ben ontzettend blij dat ik die ervaring had. Zoals ik al zei, ik ben een lucky guy. Mazzel dat ik Engels kon leren, dat ik de ruige natuur ontdekte in Chili, een scholarship kreeg voor het buitenland en dat mijn kamergenoot me over de UT vertelde.’

(Foto: Hung Nguyen)

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.