Cabaret en corona

| Femke Nijboer

Het oplopende aantal besmettingen is allesbehalve grappig. Toch gaat deze column over cabaret en corona. Femke Nijboer rijmt het voor je samen.

Photo by: AJF

Het is druk op de telefoonlijn voor testen. Nog altijd vraagt de GGD je via de website of telefoon een afspraak te maken om te testen. Je ja-neet je op de automatische piloot door tien miljoen vragen en als je dat riedeltje hebt doorlopen, mag je een afspraak. Waarom, zo vraag ik mij als sinds aanvang van het testbeleid, bouwt de overheid zo’n hoge drempel in om te testen? Ongetwijfeld is al dat managen goed bedoeld, maar the road to hell is paved with good intentions. Je kan wel denken dat het aanbieden van een website, een app of een telefoonlijn dingen toegankelijk maakt, maar dat doet het niet. Weet je wat toegankelijk is? Een inloop-test-tentje in je wijk. Een inloop-vaccinatie-caravan op het Van Heek plein. Of, zoals nodig in Staphorst, een als-loodgieter-vermomde-huisarts die je aan de keukentafel een vaccinatie komt geven zonder dat je kerkgenootjes daarvan iets meekrijgen. Management – en de kerk – maken meer kapot dan je lief is.

Komt een SGP’er uit Staphorst bij de hemelpoort en zegt trots tegen God: ‘God, ik heb mijn leven in uw handen gelegd.’ ‘Domkop’, zegt God, ‘Ik gaf jullie de hersenen een vaccin te maken en dat vaccin heb je geweigerd.’ Ok, ik moet duidelijk nog aan mijn grappen werken. En God aan zijn volgers.

Gelukkig komt Contramime, de cabaretvereniging van de Universiteit Twente, weer tot leven. Hoera! We kunnen wel wat humor gebruiken in deze verwarrende tijden. Arnold Heijmer, student Mechanical Engineering, is een van de studenten uit het reanimatieteam. Als je het artikel in U-Today goed leest, zie je en passant zijn worsteling met Twente. Een worsteling waar veel jonge, creatieve Tukkers mee te maken hebben. Bijna was Heijmer vertrokken naar de Randstad, omdat Twente te weinig voedende bodem voor cultuur biedt. Gelukkig voor ons was hij gespekt met Twentse mentaliteit: ‘Als er geen groep voor je is, dan start je een groep’.

Tussen neus en lippen door wordt nog iets gezegd over waarom Contramime in 2019 ten onder ging. Te weinig leden. U-Today vraagt door. Waarom te weinig leden? De groep was ‘erg kritisch’ en vroeg ‘te veel commitment’ van haar leden. Door bovenop je leden te gaan zitten, maak je de vereniging minder toegankelijk. Heijmer en consorten hebben nu voor het nieuwe Contramime bedacht dat ze gewoon elke dinsdag om 7 uur ’s avonds een inloopuur hebben voor nieuwe leden, in de Global Lounge van de Bastille. Geen tien miljoen vragen, inschrijfformulier, auditie, jury, maar gewoon ‘kump dr maar in, koffie stiet kloar’.

Terug naar het over-management van test- en vaccinatiepraktijken. Het signaal dat de overheid daarmee afgeeft is: we vertrouwen de burger niet, want die kan niet bepalen of een test nodig is en is te stom om zelf zijn of haar netwerk in te lichten bij een positieve test. Nieuw-Zeeland deed dit eerder heel anders. Het land schonk vertrouwen aan de burger. Hen werd gevraagd zelf bij te houden met wie ze contact hadden zodat ze iedereen konden waarschuwen bij een besmetting. Tegenwoordig heeft het land drive-through vaccinatiecentra en walk-in vaccinatiecentra waar geen afspraak nodig is.  

Je eerste grap vertellen of een vaccinatie nemen waarover je zoveel verschillende dingen hoort, het vergt moed om je kwetsbaar op te stellen. Je springt het diepe in en moet erop vertrouwen dat je veilig kan vallen. Dat vertrouwen heb je alleen als men omgekeerd ook op jou durft te vertrouwen. De overheid oogst momenteel wat het sinds begin van de pandemie zaaide: humorloze onwrikbare weerstand.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.