'Leg regels vast voordat het spel begint'

| Dick Meijer

Hèt grote issue bij de invoering van het TOM-model was in het afgelopen jaar de ondeelbaarheid van de 15 EC-module: enerzijds vanwege het feit dat dan voor een positief bindend studieadvies (BSA) bij minstens 3 volledige modules behaald moeten zijn en anderzijds vanwege het volledig over moeten doen van een module als je een onderdeel daarvan onvoldoende hebt. (In veel module-regelingen betekent ‘onvoldoende’ in dit verband overigens niet altijd < 5.5, maar vaak < 5.0, 4.5 of zelfs 4.0). />trong>

Hoe je het ook wendt of keert: zowel het gevoel van onrechtvaardigheid t.a.v. de ondeelbaarheid als de voortdurende onzekerheid over handhaving van deze regel hebben bijgedragen tot historisch lage waarderingscijfers van studenten voor ons onderwijs.

Nu het stof van de discussies onder studenten, medewerkers en niet in de laatste plaats in de examencommissies (die deze regels vaststellen) is neer gedaald, blijkt een aantal opleidingen de ondeelbaarheid onverkort te handhaven. Maar voor een groot aantal opleidingen is besloten dat je bij twee deels niet behaalde modules en toch voldoen aan BSA (45 studiepunten) ‘mag blijven’. Komend jaar hoef je dan niet hele modules over te doen maar alléén de niet afgeronde delen.
De bevoegdheid om deze regels voor een opleiding vast te stellen is voor het nieuwe studiejaar overgegaan van de examencommissie naar de opleiding, dus naar de opleidingsdirecteur.

Een hele groep ‘verse’ eerstejaars klopt nu aan de poort van de UT en de vorige lichting keert terug na een wel verdiende (maar voor sommigen door herkansingen ernstig verstoorde) vakantie. Dan mag je toch hopen dat de opleidingen hun TOM-we-gaan-het-gewoon-proberen-leerproces hebben afgerond, met als resultaat: een duidelijke zak-en-slaag-regeling, vastgelegd in een examen reglement met een stempel van de medezeggenschap erop.

Niets van dit alles! Een rondgang langs opleidingen leert dat ‘er aandacht voor’ is, ‘discussies worden voortgezet’ of er ‘voornemens conform de praktijk van afgelopen jaar’ zijn, of dat ‘gebleken is dat de hardheidsclausule voldoende ruimte biedt om problemen op te lossen’.

Een eenvoudig uitgangspunt als ‘de regels vastleggen voordat je het spel gaat spelen’ doet hier opgeld: ook in het afgelopen jaar zijn studenten vanwege de ‘stoere’ regels vertrokken, niet wetend dat zij later versoepeld zouden worden of er ‘discretionair’ vanaf wordt geweken. Het is vrij eenvoudig functionarissen aan te wijzen die debet zijn aan dit debacle of deze uit de bestuurlijke cultuur te verklaren, maar belangrijker is dat op een zo kort mogelijke termijn de gewenste duidelijkheid wèl gegeven en vastgelegd wordt.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.