Professor Wieteke Willemen van de faculteit ITC:
‘Ik loop dit jaar niet mee met het cortège (de formele optocht van hoogleraren richting de openingsplechtigheid, red.). De voornaamste reden is de uitnodiging van Schoof als spreker. Ik besteed die paar uur liever aan extra aandacht voor mijn departement. Daar zetten we ons schrap voor de reorganisatie van ITC waar tien procent van mijn collega’s gedwongen ontslagen worden. Een direct effect van het beleid van Schoof. We zijn sterker zonder hen.’
Elinor Meredith, postdoctoraal onderzoeker bij ITC en secretaris bij UT Postdoc Network board:
‘Mijn hele leven staat op z’n kop door Schoofs beleid. Het heeft een grote impact op mijn loopbaan, mentale gesteldheid en feitelijk mijn hele leven. Mijn contract wordt niet verlengd. Ik krijg ook geen geld meer om onderzoek te doen of conferenties te bezoeken. Mijn professor is weg, dus ik krijg geen begeleiding meer voor mijn onderzoek en ik kan dus ook geen aanbevelingsbrief krijgen voor verdere aanvragen van onderzoeksbeurzen. Ik moet op zoek naar een andere universiteit. Eigenlijk staat mijn carrière op pauze. En dit hangt heel veel postdocs boven het hoofd. Impact heeft het ook op het voortbestaan van de UT. Ik voorzie een grote brain drain in Twente. Schoof staat publiekelijk achter het beleid. Natuurlijk ga ik niet naar de eindverantwoordelijke zitten luisteren. Dat zou aangeven dat dit acceptabel is en dat is het zeker niet.’
Hiska Bakker, programmamaker en presentator bij Studium Generale:
‘De OAJ vind ik een prachtig ritueel, een feest voor de UT. Dit jaar sla ik ‘m voor het eerst in jaren over. Voor mij staat hoofdspreker premier Schoof symbool voor desastreuze en ondoordachte bezuinigingen op het hoger onderwijs. Op de UT was dat al pijnlijk zichtbaar bij de ontslagen bij de faculteit TNW. En ook bij alle onzekerheid over onderwijs en onderzoek die nu iedereen al maanden parten speelt. Bij Studium Generale lijkt wetenschapscommunicatie -richting studenten, medewerkers en het algemene publiek- steeds meer in de knel te komen.’
‘Bij Schoof als spreker denk ik aan alle collega’s die ontslagen zijn of met angst en beven wachten op een mogelijk ontslag. Waarom richten we ons met een spreker niet op de toekomst? Op hoop, visie en geestdrift?’
Rianne de Heide, sinds vandaag universitair hoofddocent bij de faculteit EEMCS:
‘Ik heb er geen behoefte aan naar de persoon te luisteren die aan het hoofd stond van het kabinet dat verantwoordelijk is voor de grootste afbraak van de wetenschap in de geschiedenis. En ook heb ik de vijftig ontslagen collega's van TNW in gedachten en de collega's van ITC die nog in onzekerheid zitten over hun hele toekomst in de wetenschap. Wie weet wie er allemaal nog volgt als al dat kabinetsbeleid wordt uitgevoerd. Wat bezielt de organisatie om Schoof uit te nodigen? Een opening van het academisch jaar zou wat mij betreft feestelijk moeten zijn met een inspirerende spreker. Dat is dit zeker niet!’
Thomas Groen, universitair hoofddocent van de faculteit ITC:
‘Omdat ik les moet geven, kon ik er sowieso al niet bij zijn, maar ik had anders zeker mijn deelname afgezegd. Ik begrijp de keuze voor Schoof als spreker totaal niet. Schoof heeft een kabinet mogelijk gemaakt met twee partijen die wetenschappelijk onderzoek over klimaat en biodiversiteit naast zich neerleggen, of nog erger, wegzetten als verzinsels. Daarmee laten ze zien dat ze wetenschap niet accepteren als het niet in hun straatje past. Wat mij betreft sta je dan vijandig tegenover wetenschap. Wat doet iemand die het boegbeeld voor die partijen was op een wetenschappelijk instituut als de onze, waar waarheidsvinding en feiten er wel toe doen?’
Postdoctoraal onderzoeker Jasper van Doninck van ITC:
‘Het schokkendste vind ik het totale gebrek aan empathie van de besturen van de UT en Saxion. Als postdoc ben ik tijdelijk bij ITC. Tijdelijk personeel was als eerste de dupe van de bezuinigingen van het kabinet-Schoof. Daarbovenop wachten we op het ontslag van twintig van onze vaste medewerkers. In wat voor wereld leef, je als je denkt dat het een goed idee is om de leider van het kabinet dat verantwoordelijk is voor zoveel persoonlijke drama’s, uit te nodigen als eregastspreker van je feestelijke OAJ?’
‘Ik en velen met mij ervaren dit als een klap in het gezicht van ons eigen bestuur, terwijl we al op de grond liggen. Mijn gevoel hierbij valt niet in woorden uit te drukken die geschikt zijn voor publicatie. Daarom sluit ik me aan bij de protesten in plaats van aanwezig te zijn bij de OAJ.’
