Campus als schoolvoorbeeld voor Chinezen

| Rense Kuipers

Een twintigtal Chinese stedenbouwkundigen kreeg vanmiddag van Gert-Jan Hospers (docent) en Peter Timmerman (Studium Generale) een rondleiding over de campus. De reden? Inspiratie opdoen van de lokale architectuur.

Photo by: Arjan Reef

Waarom komen de stedenbouwkundigen hier over de vloer?

Timmerman: ‘De hele week is de delegatie uit de miljoenenstad Shenzhen in Nederland om zich te laten inspireren door de Nederlandse architectuur en stedenbouw. Zo waren ze al in Amsterdam, Rotterdam en Almere. Vanmorgen kregen ze een rondleiding door de wijk Roombeek en vanmiddag lieten we ze de campus zien. De campus is een stedenbouwkundig paradepaardje. Dat mogen we wel zeggen.’

Het jubileumboekje Campus in Context van onder andere jouw hand nemen ze mee naar huis….

‘Klopt, dat hebben we speciaal voor deze gelegenheid vertaald naar het Chinees. We zien het als een mooi gebaar. En we kunnen deze boekjes uitstekend UT-breed inzetten als promotiemateriaal. Er komen steeds meer Chinese studenten en er zijn genoeg wetenschappers die nauwe banden hebben met Chinese kennisinstellingen. Zo sprak ik maandag bij de opening van het academisch jaar Hans Hilgenkamp (decaan TNW, red.). Hij wilde meteen tien exemplaren.’

Wat kan de Chinese delegatie leren van de campus?

‘In China heb je megasteden met veel grauwe hoogbouw. Je kunt het haast fantasieloos lopendebandwerk noemen. Terwijl op de campus hoogbouw zoals de Hogekamp op een mooie manier in het landschap staat.’

'De campus is een architectonische proeftuin, maar dat pakte niet altijd even goed uit.'

‘Die hoogbouwbeweging was vooral in de jaren ’60, gevolgd door een tegengeluid in de jaren ’70 van de zogeheten angry young men. Architecten als Herman Haan en Piet Blom wilden af van de functionele hoogbouw. Zij drukten hun eigen stempel op de campus met gebouwen als Cubicus, de studentwoningen van het Patiocomplex en de Bastille. De wat meer menselijke bouwwerken. Die botsing van stijlen en wisselwerking van generaties zorgt voor een mooi samenhangend geheel.’

Kunnen ze ook leren van gemaakte fouten?

‘Absoluut. De campus is een architectonische proeftuin, maar dat pakte niet altijd even goed uit. De verhuizing van het Mensa-restaurant van de Bastille naar de Waaier bijvoorbeeld. Ik vind dat een historische vergissing voor de campusgedachte. Door zo’n eetgelegenheid te clusteren bij al het onderwijs en onderzoek haal je de dynamiek uit de campus. Het weerhoudt mensen ervan zich te bewegen en elkaar op te zoeken. De laatste jaren zie je de effecten van de verhuizing pas echt goed in de Bastille. Het is er stiller geworden.’

‘Een ander voorbeeld van hoe het niet moet, is het Business and Science Park aan de overkant van de Hengelosestraat. Dat is door de gemeente verkaveld en mist samenhang, dynamiek en uitstraling. Dit in tegenstelling tot de campus met scheiding van functies: een gebied voor onderwijs en onderzoek, één voor sport en recreatie en een woongebied. Dán pas ontstaat dynamiek. We hopen dat de Chinese delegatie die boodschap meeneemt naar huis.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.