Volgens Dorrestijn is bij de invoering van de OV-chipkaart vooral op een abstract niveau gekeken naar de relatie tussen mens en techniek. ‘Omdat de kaart door Nijmeegse wetenschappers werd gekraakt, ging het debat vooral over de privacy en een big-brother-samenleving. Terwijl het succes van de OV-chipkaart afhangt van of de ontwerpers in staat zijn concrete vragen op te lossen.’
Zo’n concrete vraag is het in- en uitchecken. Volgens Dorrestijn is dat enorm onderschat. ‘Reizigers zijn gewend naar het station te gaan, een kaartje te kopen en in de trein gecontroleerd te worden. Je moet beseffen dat er heel veel reisroutines zijn. Vooral uitchecken blijkt een grote investering. Als ontwerper moet je je afvragen hoe je zorgt dat een systeem werkt. Iets nieuws aanleren is veel werk. Leren fietsen is veel werk. Leren in- en uitchecken is ook veel werk. Dat moet je beïnvloeden. En niet zoals in Enschede waar in het begin maar één OV-chippaal stond, om een hoek ook nog eens.’
Product Impact Tool
Steven Dorrestijn rondt op dit moment zijn proefschrift af over zijn onderzoek naar een Product Impact Tool. De OV-chipkaart gebruikte hij als voorbeeld in zijn lezing over zijn onderzoek. ‘Tijdens het ontwerpen moet je nadenken over hoe de technologie het gedrag gaat beïnvloeden. Welke impact gaat mijn ontwerp hebben en hoe kunnen we dat verbeteren?’
